Bir kitap okudu
360 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
384 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Bu alıntı, bu kitabı okumama sebeptir.
Peki, geride bıraktıklarının gönüllerinde hâlâ yaşıyorken, ölüler nasıl ölü olabilirdi?
Sayfa 357Kitabı okudu
"Benim size tavsiyem şu. Yalnız kalmaya çalışmayın," dedi.
"Ama..."
"Ama'sı yok," dedi Doktor Copeland öğretici bir edayla.
"Bir insanın yapabileceği en kötü şey, tek başına kalmaya çalışmaktır.
Sayfa 325Kitabı okudu
Yumruk yerine dile inanıyordum. Zalime karşı, insan ruhundaki sabrın ve imanın bir silah olduğunu düşünüyordum. Şimdi anlıyorum ne kadar yanılıyormuşum. Kendime ve halkıma ihanet ediyormuşum ben. Çürümüş şey bütün bunlar. Şimdi eyleme geçmenin, hem de hızla eyleme geçmenin zamanı. Hileye karşı hileyle, kuvvete karşı kuvvetle dövüşmenin zamanı.
Sayfa 324Kitabı okudu
Yaşam, yalnızca bir yutma, beslenme ve üreme sorunudur.
Sayfa 249Kitabı okudu
Sana öyle ihtiyacım var ki, dayanamayacağım bir yalnızlık bu. Çok geçmez, yine geleceğim. İznim ancak altı ay sonra, ama ondan önce bir şeyler ayarlarım sanıyorum. Öyle yapmam da gerek galiba. Ben yalnız olamam, beni anlayan sensiz edemem.
Sayfa 234Kitabı okudu
"Geçen gün evimizin önünde durdum bir süre. İçinde başkaları oturuyor şimdi. Öndeki büyük meşeyi hatırlıyor musun? Telefon tellerine engel olmasın diye dallarını kestiler, ağaç öldü. Dalları çürüdü, gövdesinde oyuk açıldı. Ha, burada dükkândaki kedi (hani sen okşar, severdin ya, o) zehirli bir şey yemiş, öldü. Ne acı oldu."
Sayfa 231Kitabı okudu
Ondaki yalnızlık öyle acı vericiydi ki, içini korkuyla doldururdu.
Sayfa 167Kitabı okudu
"...Çocukların açlıktan öldüğünü, kadınların karınlarını doyurmak için haftada altmış saat çalıştıklarını görür. Koca işsizler ordusu belasını ve boş yere harcanan milyarlarca doları, binlerce millik toprağı görür. Savaşın yaklaştığını görür. İnsanların acı çekerken nasıl zalimleştiklerini ve içlerinde bir şeyin öldüğünü görür. Ama asıl gördüğü şey, dünyadaki tüm düzenin yalan üzerine kurulduğudur. Ve bu, parlayan güneş kadar açık olmasına rağmen... bilmeyenler bu yalanla o kadar uzun zamandır yaşamaktadırlar ki, görmezler bunu."
Sayfa 166Kitabı okudu
Niçin? Niçin, gerçek aşklarda geride kalan, kendini öldürüp de peşinden gitmiyordu o sevilenin? Yalnızca, yaşayanın öleni gömmesi gerektiği için mi? Bir ölümden sonra yerine getirilmesi gereken belli birtakım törenler olduğu için mi? Geride kalan, bir sahnede bir süre görünüp her an sonsuz bir zamana doğru uzuyormuş ve bir sürü göz kendisini seyrediyormuş gibi olduğu için mi? Ya da kim bilir, arada aşk olunca dul kalanın, sevilen kişinin yeniden dirilmesini beklemesi gerekiyordu - yani gitmiş olan gerçekten ölmüş olmuyordu da büyümeye devam ediyordu, yaşayanın ruhunda ikinci bir yaşam niçin yaratılıyordu? Niçin?
Sayfa 133Kitabı okudu
Birden farkına varmıştı babasını tanıdığının. Yalnızdı o, yaşlı bir adamdı. Çocukların hiçbiri, herhangi bir şey için ona gitmediğinden, çok para da kazanmadığından aileden kesilip atılmış, koparılmış hissediyordu kendini. Ve o yalnızlığı içinde çocuklarından birine yakın olmak istiyordu - çocuklarsa o kadar meşguldüler ki, bilmiyorlardı bunu, anlamıyorlardı. Hiç kimseye bir faydası dokunmaz hissediyordu kendini.
Sayfa 111Kitabı okudu
Çünkü bazı insanlarda, bütün kişisel şeyler, içinde mayalanıp zehirlemeden önce onlardan vazgeçme yeteneği vardır - onları bir insani varlığa ya da bir düşünceye atarlar. Zorunludurlar buna. Bazı insanların içinde vardır bu - "Bütün İnsanlar Seni Bekliyor" parçası. Belki bunun için -kim bilir- bir Çinli olduğunu söylemişti adam. Ve bir zenci, bir İtalyan, bir Yahudi olduğunu. Ve çok inanıyorsa buna, belki de öyleydi. "Herkesim ve de her şeyim..." demişti.
Sayfa 34Kitabı okudu