Bu bir öykü sayılır mı? Sanmıyorum. Öykülerin hep bir sonu olur çünkü. Anlattıklarımsa burada bitiyor. Son filan yok.
Hem çaresizliğin, anlayamamanın, çözümleyememenin, el yordamıyla yaşamanın, korkuyu bastırmak için cinayetlere bile kayıtsız kalmanın, hayata duyulan güzelim gençlik inancının çöküşünün doğurduğu bungunluğun, bir ömür süreceğine inandığımız büyük suskunun öyküsü mü olurmuş?
Sayfa 110 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Yakınmak aklımızın köşesinden geçmezdi. Uslu yaşamaya alıştırılmış, öyle büyümüştük. Hepimiz akşam yemeklerinde yalnızca çorba içebilen, gene de devletin maaşlı hizmetlileri olmakla övünen yetingen kişilerdik.
Sayfa 19 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Buradan daha güzel bir yer olamaz. Ama insan eriyle geçimli olmadı mı her yer zindandır ona. Erkektir her şey. Kadın kişi nedir ki. İnsanın çilelisi.
Sayfa 49 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Duygularımızdan, sevgimizden utanır olduk. Sevgisizliği savunmayı aklı yüceltmek sandık.
Sayfa 16 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Soğuktan hiç hoşlanmam, sıcak bir ev mutluluğun yarısı sayılır. Hele kötü yapılmış yoksul evlerin yapışan kederli soğuğu... Kar oyunlarından ürken kısalmış, eski giysili çocukları o kadar iyi biliyorum ki...
Sayfa 14 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Hayatımın şu acı dolu son yılını bir türlü aklımdan çıkaramıyorum. Hepsini kâğıda dökmek istiyorum; kendimi bununla oyalamazsam can sıkıntısından ölürüm herhalde. Başımdan geçenleri hatırlamak beni ıstırap verecek derecede heyecanlandırıyor. Kâğıda dökülünce daha teskin edici, daha düzgün şekiller alacak ve bir sayıklama veya kâbusa daha az benzeyecekler.
Sayfa 13 - İş Bankası Kültür Yayınları
"Keşke insanların duygusal olmayı neden bu denli önemsediğini bilseydim" dedi Teddy. "Annemle babama kalırsa, pek çok şeyin çok acıklı veya kızdırıcı ya da çok çok adaletsiz olduğunu düşünmezseniz, insan bile sayılmamanız gerekiyor. Babam gazete okurken bile duygusallaşır. Babam benim insan olduğumdan kuşkulanıyor.
Sayfa 141 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Siz şair misiniz?" diye sordu.
"Şair mi?" dedi Nicholson. "Aman Tanrım, hayır, ne yazık ki değilim. Niye sordun ki?"
"Bilmem. Şairler hava durumunu çok kişisel sayarlar da. Duygu bulunmayan şeylere kendi duygularını katarlar her zaman."
Sayfa 140 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Bu kapıdan dışarı çıktıktan sonra, belki de ancak beni tanıyanların zihinlerinde var olacağım" dedi. "Belki, bir portakal kabuğu olacağım, kim bilir?"
Sayfa 132 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Aslında bütün kent, insanların diri diri gömüldüğü bir tabuttu. Farklı olan ebattı, yoksa mantık üç aşağı beş yukarı aynıydı. Senin için ayrılan hava bitince ölüyordun, bir daha gömüyorlardı.
Sayfa 167Kitabı okudu
Götten'in adını o güne dek hiç duymamıştı. Gazetecinin söyledikleri üzerine, "Neden böyle oldu? Nasıl böyle olabildi?" diye hayıflanmıştı. Tötges ise bunu Zeitung'a, "Böyle olacağı belliydi, sonunda nasılsa böyle olacaktı," diye geçirmişti. Frau Blum'un anlattıklarında yaptığı bu küçük değişikliği ise, kendisinin bir gazeteci sıfatıyla "basit kimselerin ifadelerini düzeltmeye" alışık olduğunu ileri sürerek gerekçelendirmişti.
Sayfa 100 - Can YayınlarıKitabı okudu
Ama insanın yalnız başına birilerinin arasına karışması, hiç beraberlik aramaması ya da daha doğru bir deyişle her beraberliği kayıtsız şartsız kabul edememesi hem güç, hem de acı verici bir durum.
Sayfa 50 - Can YayınlarıKitabı okudu
İnsanlar ancak kendilerini güven içerisinde hissettikleri zaman rahat ve neşeli olabilirler; en önemli şey güven duygusudur.
Sayfa 16 - Can YayınlarıKitabı okudu