Vücudumuz yorgun, ruhumuz olgun, gözlerimiz donuk ve artık o gençlik günlerinin cesaretinden zerre kalmadı.
Sayfa 53
ÖZGÜRLÜĞÜN ÖNÜNDEKİ AKIL
Beden,dünya hayatında ruhumuzu taşıyan gemimiz ise akıl bu geminin dümeninde olan kaptan olsa gerektir. Aklın görevi doğumla başlayan hayat yolculuğunu iyi yönetip insan yolcusunu ölüm limanına dünyaya geldiği gibi bırakmaktır. Bu yolculukta görüyoruz ki kaptanın varış yerine gelmeden gemiyi terk ettiği oluyor, rotayı unuttuğu oluyor ya da her şeyi bilme edasına girip mürettebatın söz hakkını elinden alıyor, bu gemi batmaz edasıyla buz dağlarına ilerliyor. Akılla sorumlu tutulduğumuz hayatta aklın bir sınırı yok mu? Akıl duyuların çemberinden çıkamazken ruhumuz bu yolculukta ne kadar rahat hareket edebilir ne kadar özgür olabilir özgürlüğün özüne yol alabilir?
Gayretimiz iç dünyamızın sınırlarını aşmak olmadığı taktirde özgürlük anlayışımız, bizi kendimize yaklaştırmayacağı gibi özümüzle uyumlu olmayan davranış kalıblarını kabul ederek iradi seçimlerimizin önüne set seçecektir.
Akıllarımız hasta. Bedenlerimiz yorgun. Üzerinde çizikler, kırıklar, çatlaklar var.İçeriye dünya sızıyor.Oysa beyaz saçlarımızdan bakınca kara da görünüyor. Rotayı unutmayacak basiretli kaptanlara ihtiyacımız var.
Bir ruhun var,onu unutma!
06.11.2022
Zəfər günümüz mübarək olsun!
Şuşa azad edilən gün “Tarqovu”da oturmuşdum. Dostumu gözləyirdim. Tıxaca görə gecikirdi. Birdən restoranlarda oturan adamlar sevinclə qışqırmağa başladılar. Şuşanın azad olunması xəbəri gəlmişdi. Arıq, cavan bir süpürgəçi oğlan zibilləri yığa-yığa yanıma yaxınlaşıb dedi:
– Qaqa, nə olub ki? Niyə hamı qışqırır?
– Şuşa azad olunub – cavab verdim.
–
Fikrilerimizin üstüne ağ attılar.Yargılanmayalım diye maskelerle gizlendik.Duygularımızın aslını yaşatmaktan korktuk.Hissetmeyelim diye makineleştik.Yorgun beyinlerimizi taşıyoruz.Yenilenmeyi beceremiyoruz.Kırık kalplerimizi saklıyoruz.Tedaviyide reddediyoruz.Ruhumuz isyan edip bizi terk etmiş gibi.Bedenlerimizi hissizliğimizin önüne katıp oradan oraya sürüklüyoruz.
Sayfa 14
Şimdi depresif yağmurlar mevsimindeyiz. Mukaddes yalanlara inanmaktan yorgun ruhumuz belki de bu hayatta neyi çok istediysek, geri çevrildiği içindir bütün kırgınlığımız…
Önder Deniz Çavuşlar