Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Nursun

İnsanların gerçek duygularını nasıl teşhis edebildiklerini hiç anlamadığını söyledi. "Çoğu zaman ne hissettiğimi bilmiyorum. Ne hissetmem gerektiğini bulmaya çalışıp ona göre davranıyorum."
Reklam
Şu ya da bu şekilde hepimiz acı veren duygularımızı susturmaya çalışırız. Oysa hiçbir şey hissetmemeyi başardığımız zaman, canımızı yakanın ne olduğunu ve niçin acı çektiğimizi anlamanın tek yolunu yitirmiş oluruz.
Şiddet, küçük bir çocuk için ezici, kontrol edilemez, dehşet verici bir deneyimdir. Duygusal etkileri ömür boyu sürebilir.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Birbirimizi duyuyor ve sadece kendi içimizdeki sese kulak veriyoruz. ... Ne kadar da güveniriz başkalarının kelimelerine yakıştırdığımız anlama!
Herkes yaşadığını hissetmenin umutsuzluğuyla baş başa, yapayalnız kaldı. Gemiler denizlerde yüzmek için yapılmış gibi görünür; ama asıl amaç yüzmeleri değil, limana varmalarıdır. Bizimki de tıpkı böyle bir yüzmektir işte, hangi limana gideceğimize dair en ufak bir fikrimiz olmaksızın.
Reklam
Bazı duygular o kadar belirsiz ki, ancak sonradan, hatırası zihnimizde belirdiği zaman onları hissetmiş olduğumuzun bilincine varırız.
"Yalnız bir insan değil, bir okuyucu olmasını istedim. İnsanlar bir şeyler okudukları sürece yalnız kalmazlar. Muhtemelen buna inanmak istedim."
Kontrolünü sıkı sıkıya elinde tuttuğunu sandığı hayat, ona istediğini vermediğinde; yaşamının elinden düşüp bin parçaya ayrılmış olduğu hissine kapılırdı sık sık.
Sayfa 176
İlk kez ölüm korkusunu hissetti. Ölmek. Gelecek yoktu. Düşünemez, hareket edemez, konuşamaz ve hatta kendi varlığını hissedemezdi. "Ben yokum."
Gerçek hayattaki kendiyle hayalinde tasarladığı kendi arasında uçurumdan düşmeye başlamıştı.
Sayfa 180
Reklam
Birileri tarafından katledilen kurbanlar, güç ve ödül sağlandığında hemen faillere dönüşmüştü. Belki bir kez vuruldukları için daha da kötüydüler.
Kendi içimde o kadar dışıma attım ki kendimi, kendimin dışında varlık sürüyorum artık. Farklı oyuncuların farklı oyunlar oynadığı boş bir sahneyim ben.
Daha bir saat önce yaşıyordu! diyecekti. Kendini tuttu, çünkü ölüm böyle bir şeydir: İnsanlar ölünceye kadar yaşarlar.
Sayfa 174
"Varlığım ve yokluğum arasında bir fark yok" şeklinde bir inanış insan ruhunun can düşmanıdır.
Sayfa 202
Kendini koyacak bir yer bulamadığı bu dünyada, yok gibiydi. Varoluşu sanki bir imge, bir hayal, bir görüntüden farksızdı.
Sayfa 175
212 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.