Annesi bu adama nası tahammül ediyo ya
"Harika elleri var; annem onlara sihirbaz parmakları derdi."
"Anasına çekmiş. Narin ama kuvvetli. Bulaşık yıkamak için birebir, öyle değil mi kadın?"
Sayfa 106 - Abenthy-BabaKitabı okuyor
"Her yerin kendine özgü batıl inançları vardır ve herkes nehrin karşı tarafında yaşayanların inançlarına gülüp geçer."
Sayfa 104 - AbenthyKitabı okuyor
Sakın üşütme. Sakın yaşlanma. Sakın yıkılma. Sakın, sakın, o güzel ruhunu ayaza tutma. Tahtadan defterler yap, deniz kabuklarından kutular, şiirin yetişemediği müzikleri duymak için kalbini yastığın altına koy. Senden çalındıkça çoğalan hayatı, gözyaşlarından çıkardığın mutluluğu anlat. Gözlerindeki aşkı değdir parmaklarının biçimlediği her rüyaya. Senden bana ulaşan rüzgarın da adı bu olsun... Bana içeriyi bilmiyorum diye daha çok kız, ama n,olur daha güzel kız.
Ne demek feylerden korkma fikrine gülerler
"Atur taraflarında iblislere nasıl bakarlar?"
"Korkuyla. Onca din beyinlerini mayıştırır."
"Peki ya Vintas'ta? Oradakilerin hatırı sayılır bir bölümü Tehlin'dir. Onlar da mı aynı şekilde düşünürler?"
"Öyle şeyleri aptallık olarak görürler. İblis lafını genellikle mecazi anlamda kullanırlar."
"Madem öyle, Vintas'ta geceleri neyden korkulur?"
"Feylerden."
"Draugarlardan."
"İkiniz de haklısınız, tabii ülkenin neresinde bulunduğunuza bağlı olarak. Ve burada, Birleşik Eyaletler'de insanlar her iki fikre de kıçlarıyla gülerler."
Sayfa 104 - Abenthy-Baba-AnneKitabı okuyor
"Açığa vurmayacak kadar iyi bir aktörsün, ama biri üşütük olduğumu düşündüğü zaman anlarım."
Sayfa 103 - AbenthyKitabı okuyor
Yaşadığımız yerde bu özelliğin doğuştan yüklendiğini biliyor muydunuz?
Çocukken geleceğe pek kafa yormayız. Bu masumiyetimiz sayesinde çoğu yetişkinin aksine hayatın tadını çıkarabiliriz. Gelecek kaygısı duymaya başladığımız gün, çocukluğumuzu geride bıraktığımız gündür.
Sayfa 8 - KvotheKitabı okuyor
"Bunun yerine rüzgarı çağırmayı mı öğrenmek istiyorsun? Şansına küs, E'lir. Yazmadan önce harfleri öğrenmelisin. Şarkılar çalmadan önce parmaklarını tellere nasıl basacağını kavramalısın."
Sayfa 94 - AbenthyKitabı okuyor
"Bana bir süre için rüzgâr olmayı öğret," diye rica etti delikanlı. "İnsanlar ile rüzgârların sınırsız olanaklarını birlikte konuşabilelim."
Rüzgâr meraklıydı ve bu da bilmediği bir şeydi. Bu konuda söyleşmek isterdi ama bir insanı rüzgâra nasıl dönüştürebileceğini bilmiyordu. Ama gene de bir yığın şey biliyordu. Çöller oluşturabiliyor, gemileri batırıyor, ormanları yerle bir ediyor ve türlü türlü müziklerle, tuhaf gürültülerle yankılanan kentlerde dolaşıyordu. Becerisinin sınırsız olduğuna inanıyordu. Ve işte karşısına bir genç çıkmış, kendisinin başka şeyler de yapabileceğini kanıtlamak istiyordu.
"Buna Aşk adı verilir," dedi delikanlı, rüzgârın, isteğini yerine getirmeyi kabul etmek üzere olduğunu görünce.
“Ona sadece acı, oğlum. Biz yarın yollara döneceğiz, ama o son nefesine kadar kendi çekilmezliğine katlanmak zorunda.”
Haksız yere suçlanmak zordur, ama hayatlarında bir kitap açıp okumamış veya yaşadıkları yerden yirmi kilometre bile uzaklaşmamış kişilerin sana tepeden bakması daha da zordur.
Avuntular ve Vedalar
Öyle birini, yani size sarıldığı zaman hiç düşünmeksizin gözlerinizi dünyaya kapayabileceğiniz bir kişiyi bulabilirseniz, kendinizi şanslı sayın. Sadece bir günlüğüne, hatta bir dakikalığına bile olsa.
Sayfa 130 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
