İbrahim Aleyhisselam, sofrasında misafir olmadan yemek yemezdi. Misafir gelmezse, evinin önüne oturur, beklerdi.
Bir akşam yine misafir beklerken ateşe tapan bir adam yani bir mecusi geldi. İbrahim Aleyhisselam'a karşı, kendisine misafir olmak istediğini söyledi. Hz. İbrahim, Allah'ın sevgili peygamberiydi adama: Gel iman et de seni misafir edeyim, dedi.
Adam müslüman olmayı kabul etmedi. O Müslüman olmayı kabul etmeyince, İbrahim Aleyhisselam da onu misafirliğe kabul etmedi. Nihayet mecusi çekip gitti.
Bunun üzerine Hz. Allah'tan İbrahim Aleyhisselam'a nida geldi:
- Ya İbrahim! O kulum bana ibadet etmediği halde ben yetmiş senedir ona rızık veriyorum. Hiç bir zaman iman etmediği için rızkını kesmedim. Sen hemen onun imansızlığını yüzüne vurdun ve onu misafirliğe bile kabul etmedin.
Hz. İbrahim derhal adamın peşinden gitti, aramaya başladı. Onu buldu ve:
- Gel aman benim misafirim ol, diye yalvardı. Mecusi adam:
- Daha önce beni iman etmediğim için misafir
etmemiştin. Şimdi ise misafir etmek için yalvarıyorsun. Sebebi nedir? diye sordu.
- Hazreti İbrahim Aleyhisselam durumu anlattı.
Allah Teala, seni misafir etmediğim için beni ikaz etti, diye meseleyi anlattı. Bunun üzerine, hislenen mecusi:
- Bu ne yüce Rab ki, kendine iman etmeyen benim gibi bir kimse için kendi peygamberini ikaz ediyor, diye derhal imana geldi.
( Az önce denk geldim bu kıssayla,
sizlerle de paylaşmak istedim.)