Kimi zaman özgürlük, kimi zaman yalnızlık..
"Ve sabahları kimse sizi uyandırmadığında, geceleri kimse sizi beklemediğinde ve ne dilerseniz yapabildiğinizde, buna ne dersiniz, özgürlük mü, yoksa yalnızlık mı? 
Charles Bukowski
Her sabah yeniden başlarım hayata..
Ben başlangıçları severim.
Bulutlar kadar hafif olurum sabahları,
penceremde bir güneş parçası, içimde kuş cıvıltıları,
aşkla düşerim yollara;
yürüdükçe açılırım, umutla sarılırım yarınlara..
[ Güven Taşdemir ]
İnsan en çok sabahları arar sevdiği kadını
diyor birisi, katılıyorum o sabahlara
öğleler kaba yaşanır, kalındır
akşamüstleri ince hüzünlü
çiçekler alınıp verilebilir
sabahtır yalnızlık
nasıl sabah nasıl yalnızlık
ve şiirsel hiçbir yanı yok sanılır
var mıdır, vardır
vardır, ama çiçeklerle değil
kendi başına
zımpara taşı gibi acımasız
…
Kayayı Delen İncir 
Turgut Uyar
Sabahları güneşten önce uyanmak bu hayatı o kadar çok seviyorum ki demekle eşdeğer.
Aşık mı olmadım taparcasına
Bir Mecnun geçti o çöllerden bir de ben
Diz mi çektirmedim alemde Kerem gibi
Ferhat gibi gürz mu sallamadım dağlara
Ne Leyla yar oldu bana ne Aslı ne Şirin
O gün bugün sırtımı kendim sıvazlıyorum
Sabahları sokağa çıkmadan evvel
Cesaret şairim cesaret
Kendi saçlarımı okşuyorum geceleri
Sevgilimin saçları niyetine.
Cahit Sıtkı Tarancı
Bana adını söyleme
Bana günün nasıl geçtiğini anlatma.
Bana en sevdiğin rengi söyleme .
Bana nereli olduğunu söyleme.
Geçimin için ne iş yaptığını söyleme.
Sabahları uyandığında seni motive eden amacını söyle
Sabah kahveni yudumlarken zihninde dolaşan düşünceleri anlat bana...
Seni ileriye taşıyan hayallerini anlat...
Öğle arasında mırıldandığın şarkıları Bana söyle .
Öğleden sonra yürüyüşünde düşündüğün insanlardan bahset bana.
Bana akşam yaklaşırken neyi dört gözle beklediğini anlat.
Bana yaratıcılığını ateşleyen tutkularından bahset...
Akşam yemeğini yaparken seni neşelendiren şeyleri anlat bana ...
Alacakaranlıkta okuduğun kitapları anlat bana...
Gece olunca seni ayakta tutan düşünceleri anlat bana.
Seni hayatın gizemleri üzerine düşündüren düşünceleri anlat bana...
Gece sessizliğinde seni ziyaret
Eden umutları ve korkuları anlat bana...
Dünya uyurken neyi hayal ettiğini
Ve yeni bir gün doğduğunda ne umut ettiğini anlat bana...
Kahve yaparken radyoda geçmişimden,çocukluğumdan bana gülümseyen bir anı yaşadım az önce. Çocukken hafta içi her gün dinlendiğim arkası yarın programları geldi hatırıma.Ne güzel çocukluk yaşamışım be diye düşündüm.O zamanlar sosyal medyaya dair hayatımda radyodan başka bir şey yokken nasıl hayal ederdik sesin arkasındaki yüzü.Pazar sabahları “Pembe Mavi” adlı programı..Çok derinlerden gülümsedi çocukluğum..Keşke o günleri ziyaret edebilseydim…İyi ki böyle bir çocukluk yaşadım…
'Sen bilsen ki dünyanın en güzel sabahları senin,yine de beni unutamazsın.'
...yeni görev yerime alışmak uzun sürüyor. Sabahları Orhan açıyorlar, pek hüzünlü...
yazın gelmeyişi, hastalığımın devam etmesi ve seni unutamamam bu yıl başıma gelen şeylere bak. Hepsine alışılır da sensizlik nasıl olur bilmiyorum. Kırlangıçlar telin üzerinde güneşin ve mahallenin manzarasını izliyorlar. Rakı versen efkarlanır bunlar öyle derecede iştahlı şarkılar söylüyorlar. Gün doğdu, kuşlar uyandı sevgilim, Orhan 'hatasız kul olmaz' diyor. Ben saçının rengini unutuyorum bugün...
