İlgi Gören sadece seviyorum Gönderileri - 1000Kitap

Ben ikide bir böyle oluyorum, bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret falan değil, insanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile. Sadece bir yalnızlık ihtiyacı.

Sabahattin Ali

Zilan

@Mavigillerden·

2yıl

Cemal Süreya öyle uzaktan seviyorum ki şiiri Uzaktan seviyorum seni kokunu alamadan, boynuna sarılamadan yüzüne dokunamadan sadece seviyorum ööyle uzaktan seviyorum seni

devamını oku

Reklam

Mehmet

@SucukIuKek·

3yıl

Ve sen; git tabi.. Git. Kalırsan masumlar ölür. Nükleer savaş çıkar, borsa çöker. Sen şimdi git, kalırsan ülkenin yer şekilleri değişir. Jeolojik dönemler filan.. Taş taş üstünde kalmaz, güvercinler ölür. Sen şimdi git, ben senden nefret edersem güzel olur.

devamını oku

Gül

@Silencee·

6yıl

114 syf.

9/10 puan verdi

Annesi Füsun ile başlayan hayatı kızı Füsun ile son bulan Didem. Onun hayatı iki Füsun arasında mekik dokur aslında. O ne çocukken ne de anneyken doyar Füsun’larına. 24 Temmuz 2011'de aramızda ayrılan Didem Madak giderken bize çok acıyan şiirler bıraktı. Didem Madak’ı okumaya başlayacaksanız eğer öncelikle onun hayatını okuyun derim. Yoksa manasız gelir o en manalı sözleri. Bize sadece üç şiir kitabını bıraktı. Kangurular gibi şiirlerini karnında taşıyıp gitti. Seninle yolculuğun sonuna geldik. Yok hayır hayır! Seninle yolun başındayız aslında. Artık tüm nesnelerde sen varsın. Tüm objelere bir anlam yüklüyorum sayende. O savaşçı ruhunu bize de aşılayıp gittin. Huzurla uyu. Didem Madak’ın ödül töreni sırasında tanıştığı arkadaşı Şükran Yücel’e gönderdiği e-postadaki metin şöyledir: “Canım Kızım Sana mektup yazacağım. Çünkü artık başka bir şey yazamıyorum. Bu konuda pek de dertli değilim doğrusunu istersen. Sen bana belki bugüne kadar yazdığımdan başka türlü bir yazı yazmayı öğretirsin. Kendimi bir sonbahar ağacı gibi hissediyorum. Mutlu bir sonbahar ağacıyım ben. Yere düşen yapraklarımı eğilip topluyorum. Saçıma tutuyorum. Bakın yakışmış mı diye soruyorum. Sonra yaprakları havaya savuruyorum. Ben iki kişilik bir kabilenin me isimli kölesiyim. Çünkü sen acıktığında me diye ağlıyorsun ve bu ismimi seviyorum reis! Canım kızım, cehaletimden şair oldum… Annesizlikten. Sen sakın şair olma!” İlk satırları Füsun’a yazılan şiirlerin, son satırları da Füsun’a yazılır.