Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Tasavvuf El Kitabı, daha önceki Tasavvuf Tarihi kitaplarından da faydalanılarak bu alanda uzman olan ve ülkemizin dört bir tarafında bu eğitimi veren kişilerce hazırlanmış bir kitap. Kitapta hemen hemen tasavvufun her konusuna bir başlık açılmış ve farklı yazarların yazılarına yer verilmiş. Bu konu ve yazar çeşitliliği bütünü görebilmek açısından hoş olmuş ama eserdeki sistemsizliği ve tekrara düşülmeyi önleyememiş maalesef. Aynı konu farklı yazarlarca kitabın farklı yerlerinde tekrar ele alınmış. Bu çeşitlilik sebebiyle eserin hacmi artmış ama bence bu eserin akıcılığına çok etki etmemiş. Çünkü terimler, haller, makamlar, sufiler vs. konularda şiirlere yer verilmesi kitabı tamamıyla salt bilgi dolu, sıkıcı olduğu varsayılan akademik çalışmalar hüviyetinden biraz da olsa çıkarmış. Gerçi ben bunun tasavvufun mevcut yapısından kaynaklı olduğunu düşünüyorum :) Nitekim eserde de geçtiği gibi Mahmud Erol Kılıç, içerdiği deruni mânâlar ve dine coşku, anlam ve ritim katması sebebiyle tasavvufu bir bütün hâlinde şiir olarak tanımlar. Şair, dervişin kardeşidir nihayetinde :))
Hâsılı, bu alanda lisans üstü çalışma yapacak kişilere ilk önce bu kitabı okumalarını önermem. Çünkü başlangıçta yoğun bir bilgi depolaması içine girince bu insanın hoşuna gidiyor ama kitap bitince zihinde berrak bir tasnif ve sistem kalmıyor. Dolayısıyla önce bu oluşmayınca da ayrıntı, literatür ve edebiyatın çok faydası kalmıyor. Öncelikle daha sistemli bir kitaptan temel bilgiler devşirilmeli ve ezber seviyesine ulaşmalı bence, sonrasında dilenirse bu eser okunabilir tabii.
abram petrovich gannibal
1696-1781 yılları arasında yaşamış olan ve aleksandr sergeyeviç puşkin'in büyük büyükbabası olan şahsiyet..puşkin'in annesinin babasının babası. gerçekten de çok ilginç bir hayat hikayesi var. henüz 7 yaşındayken bazı kaynaklara göre etiyopya'da ama genelde kabul edilen şekliyle bugünkü kamerun'da köle
𝙴𝚛𝚣𝚞𝚛𝚞𝚖 𝚈𝚘𝚕𝚌𝚞𝚕𝚞𝚐̆𝚞 / 𝙰𝚕𝚎𝚔𝚜𝚊𝚗𝚍𝚛 𝚂. 𝙿𝚄𝚂̧𝙺𝙸̇𝙽
"Bir şairle karşılaşmak her zaman hayırlıdır. Şair, dervişin kardeşidir. Onun ne vatanı vardır ne de dünya nimetlerinde gözü."
1829 Osmanlı-Rus savaşı dönemi Puşkin Sivil olarak Rus ordusuna katılır ve Erzurum’a doğru yola çıkar.
Kitap yolculuk esnasında tutmuş olduğu notlardan oluşuyor. Yaşadığı tecrübeleri ve geçmiş olduğu noktalarda yerel halklara olan gözleriminide eklemiştir notları arasına.
Çok detaylı olamasa da Türklerle ilgili yorumlarıda var. Ülkemiz ve özellikle Doğu bölgesi misafirperverliği ile bilinirken Puşkin hiç de öyle bahsetmiyor. Tabi dönemin koşulları ve savaş gözardı edilmemelidir bence.
Çerkez halkına karşı acımasız söylemleri de beni biraz şaşırttı
Bu savaşa bir de karşı tarafın gözünden bakmak, okumak güzel bir deneyimdi benim için. Tarihe farklı pencerelerden bakmayı seviyorum.
Rus yazar, Puşkin'i daha önce hiç okumamıştım... 2009 yılında Petersburg'da kahve içtiği masayı görmüştüm... Düello'da öldüğünü biliyordum... Kendisine merak duyuyordum.. Nitekim evde olmanın da imkânıyla, bir çok öykü ve romanlarının yer aldığı 564 sayfalık bu kitabı bitirdim.. Ataol Behramoğlu , harika bir çeviriye imza atmış.
Puşkin'in kalemi hafif, sivri değil, alaycı bir yanı da var. Devrini eleştirisi de dozunda. Topuzu yok edecek şekilde vurmuyor. Köylü ve kentli insanları çok gerçekçi ve yalın anlatıyor. Rus halkına değer veriyor. Özellikle köylüsüne. Karakterleri abartılı insanlar değil. Adeta gerçek kişiler. Belki de gerçekler. İçlerinde asker de var, çapulcu da.
Puşkin şiirleriyle meşhur.. Öykülerinin arasında az da olsa şiirleri de bulunuyor.
1829 yılında Rusların Erzurum'u almalarını da bizzat yerinde görmüş ve bununla ilgili yazdığı yolculuk notları da kitaba eklenmiş. O dönem şehirde yaşayan Türk ve Ermenilerin bu işgal karşısındaki tavrını da az da olsa yansıtmış. Esir düşen bir Osmanlı Paşası ile tanıştırıldığı anı da anlatıyor. Orada paşaya şair diye tanıtılıyor. Paşanın cevabı, 'Bir şairle karşılaşmak her zaman hayırlıdır. Şair, dervişin kardeşidir. Onun ne vatanı vardır, ne de dünya nimetlerinde gözü. Biz zavallılar şan, iktidar ve para peşinde koşarken, o, yeryüzünün hükümdarlarıyla aynı sırada durur ve herkes onun karşısında saygıyla eğilir'. Bu cevap Puşkin'in çok hoşuna gidiyor...İstanbul ve Erzurum'u anlattığı şiir de çok manidardı....
“Şair dervişin kardeşidir.” (s. 111)
Kitap tesadüfen elime geçti daha doğrusu birinin atmak üzere yangın merdivenine koyduğu kitapları kurcalamış, oradan almıştım. :))
Bu kitabın ismini daha önceden duymuş olmalıyım ki aşinalığın vermiş olduğu hal ile seçtim kitapların arasından. Biraz kurcaladıktan sonra atılmak üzere konulmuş olan diğer kitapları uygun bir şekilde bıraktım. 30-40 adet kitabı elinden çıkaran kişinin bu kitaplara artık ihtiyacı olmamalı, 30-40 adet kitabın içinden kendine beş kitabı seçen kişinin yani benim kitaplara her zaman ihtiyacı var, muhtemelen benim gibi geri kalan kitaplara ihtiyacı, ilgisi olan insanlar da olabilir mantığıyla düzenli bir şekilde geri konulan yere bıraktım kitapları. :)
Kitap işte böyle dönüşümler geçiren, kişilerin ellerinden birbirine geçen çok ilginç bir araç aslında!
Kitabın manasını tam kavrayamadığımı düşünüyorum. Devamlı okuduğum kitap türü olmamasına bağlıyorum bunu. Yalnız kitabın sonlarına doğru birkaç konu kafamda boşluğu bulunan bazı konularda mantıklı gelen önerileri ile boşlukların kapanmasını sağladı. Her kitaptan edinilecek en az bir artı yan olduğunu düşünen ben bu kitaptan edindiğim bilgilere fayda gözü ile bakıyorum.
İnsanları soru sormaya ve düşünmeye sevk ediyor, konu hakkında bilginiz yetersizse sizi bol soru yağmurlarının ortasında öylece bırakıyor.
Neresinden bakarsanız. ;)
