Hakikat Bahçesi - Garib Çoban
Rabbim duy beni, gösterdiğin bunca renkler arasından.
Kim kime ruhu mesafesindeyse temsile gerek yok.
Azaldım, azaldıkça sükuta mecbur olan gönlümde bir Estağfirullah kaldı.
Çıkarları söz konusu olduğunda, aynı yalanı söyleyen bir sürü insan bulabilirsiniz.
Elbiselerini çıkardıysan ve sevginin ruhunda ne olduğunu bilmiyorsan.
Üzgünüm, ama sana
Divan şairlerinin çoğu hayli ünlenmiş bir ünlemle anarlar aşkı: 'Ah, minel aşk!' Yani ki: 'Ah, aşktan [çektiğim].' 'Ah!' ve 'Aşk'm tek hecelik bir ünleme dökülebilirliği şairin imdadına yetişir. Sözü uzatmaya ihtiyaç duymaz ve der ki: "Aşk 'Ah'tan ibarettir." Peki ya şair aşkın tarifini kolayca yüklediği 'Ah'ın kendisini tarif etmeye kalksaydı neler derdi? Yani ağrıyı, sancıyı, sızıyı
anlatmak için hangi nidayı seçerdi? Fazla yorulmayın, 'Ah!'ı yine 'Ah!' anlatır. Öyleyse meşhur sözü başlıkta olduğu gibi yazmamız münasip düşer: Ah, minel ah! Yani ki: "Ah, ah'tan [çektiğim]."
Merhumu nasıl bilirdiniz?.. Garib Çoban
Mücâhede ve ameller vasıtasıyla bilgi edinmek seferdir.
Kişi düşüncesi vasıtasıyla âleme sefer ettigi gibi, amel eden de ameliyle sefer eder.
Ve neticede birleşirler.
Sefer, zikir vasıtasıyla Hakk'a yönelişte kalbin yolculuğudur.
Geçti ömrüm bir Ah ile İçi dolu Eyvah ile.
Yalnız mıyız?.. Değiliz.
Kimsesiz miyiz?..Değiliz.
Gizlice bir iş