"İçimde seyahate çıkan insanların üzüntüsü, sevinci vardı."
Sait Faik'in Tüneldeki Çocuk hikayesiyle başlayan bu kitabında toplam 17 hikayesini ve kitabında sonunda Salah Birsel'in Sait Faik için yazdığı Sait Adında Bir Balık isimli yazısını okuyoruz.
Lüzumsuz Adam'daki hikayelere göre daha çok sevdiğim hikayeler oldu bu kitaptaki hikayeler. Bir çocuğun trene binişindeki heyecanını anlatan Tüneldeki Çocuk ile başlayıp İstanbul'un çeşitli mekanlarında çeşitli insanlarını gözlemleyerek yazılmış diğer hikayelerle devam ediyoruz. Kimi zaman bir Ketenhelvacı, kimi zaman bir gazeteci, kimi zaman bir güzellik yarışması, kimi zaman bir kütüphane konu oluyor bu hikayelere. Rakı Şişesinde Balık Olmak İsteyen Şair ile de Orhan Veli'yi anmış oluyor Sait Faik.
Bu defa hikayelerde biraz halktaki yoksulluğa daha çok dikkat çekmiş gibi geldi bana. Bozuk paralar için birbirine giren dilenciler, fabrikada insanüstü koşullarda çalışan insanlar, açlıktan bayılan bir kadın oluşturuyor hikayeyi. Bazen de önemli sanat eserlerine değiniyor, resimden, edebiyattan bahsediyor.
Kısa kısa hikayelerden oluşan Tüneldeki Çocuk kitabını diğer kitaplarına göre daha çok sevdim Sait Faik'in. Tavsiye edebileceğim bir kitabı oldu diyebilirim.
"Güzel bir şiir okunduktan sonra insan bir zaman susuyor, konuşamıyor."
