Serbest şiiri seven birisiyim. Kafiye, kalıp ve kelimelerin ahengi bunları sağlayarak düşüncelerinizi şiire dökmek şairi zorlayan ve şiiri kısıtlayan bir mesele. Ama N.Fazıl Kısakürek önündeki sınırları, zorlamaları yıkıp geçmiş büyük bir şair.
Dayan Kalbim, Destan, Çile, Zindandan Mehmet'e Mektup, Sakarya Türküsü, Kaldırımlar... numune olarak bu şiirleri okuyun mesela, ben bunları okurken ağzım açık kalıyor, bir insan bu kelimeleri bir araya getirip de bu mısraları nasıl yazmış olabilir
