''...
SONSÖZ
Bir Jamaika Hikayesi
“KENDİ SOYUNDAN MELEZ ÇOCUK DOĞARSA,
BUNLAR AZAT EDİLİR.”
1.
9 Eylül 1931’de Daisy Nation adlı genç bir kadın ikiz kız bebek dünyaya getirdi. O ve eşi Donald,
orta Jamaika’nın Saint Catherine’s bölgesinde Harewood adlı küçük bir köyün okulunda öğretmenlik
yapıyorlardı. Kızlarına Faith ve Joyce adını
Sayfa 140
"Babalık sonradan giyilen bir gömlek, çoğu erkeğin düğmelerini doğru ilikleyemediği."
“Doğururken öldürdüğünüz çocuklukların hesabını verecek kadar cesaretiniz olsun.”
"Annelerin hayattaki ağırlığı evlatlarının hafızası kadarmış."
"Artık hayatımın özeti gündüzleri esnaf, geceleri okur olmaktı."
"Bilmiyor ki, rüzgar getiriyor bana bütün dertleri."
"İçimde karabulutlarla yaşayıp gidiyorum. Yağmıyor, bir türlü boşalmıyor."
"Hayatta iki şeyi iyi bileceksin: zamanında konuşmayı ve zamanında susmayı."
"Hayat, başkasının gözünden yazılamıyor."
"Doğanın muhteşem dengesine çomak sokmaktan zevk alan birilerinin ayak işlerinde geçen ömrümüze üzüldüm. Bu kadar zor olmamalı özgürlük..!"
"Seni senden başka kim özgürleştirebilir ki?"
"Zamanı geldiğinde cesur bir insan olduğunu önce kendine kanıtlamalısın, sonucu ne olursa olsun"
"Bu boktan hayatı güzelleştirebilecek tek kişiydi. Hayatı kendisi için de boka çevirmesini affetmeyeceğim. Kimsenin, yüzünden o güzelim gülüşü silmeye hakkı yok. Kimsenin kendisine hayat kumaşından bir lanet dikmeye hakkı yok."
Insan rüya gördüğü dilde özgürce yazabilmeli.
"Sen esir olmaktan hoşlanıyorsun, kendi kararını vermekten korkuyorsun."
Artık hayatımın özeti gündüzleri esnaf, geceleri okur olmaktı.
Sayfa 31Kitabı okudu
Dün gece uyumadım anne. Salon, mutfak, yatak odası, tuvalet koyu bir sisle kaplandı. Kendimi göremez oldum evin içinde. Ev dediğin senin sahnendir. En iyi sen anlarsın orada pusulasız kalmayı. Ben elimi kaldırmaya fırsat bulamadan dövdü beni uykusuzluk. Dudağımı patlattı, burnumu kırdı.
Sayfa 19Kitabı okudu
Alamayacağım oyuncakların, yaşayamayacağım aşkların, gerçekleşmeyecek devrimlerin hayalini alma elimden. Ancak inanırsam yürüyebilirim onlara doğru. O yürüyüşün yollarını imkansızlık taşlarından döşeme. Bırak imkansız olsun, ben yine de inanayım sevdiklerimin ölmeyeceğine.
Sayfa 17Kitabı okudu
Çok özür dilerim, küfürlü konuştuğum için affet, uykusuzluk iki kelimeye sıkışmış ahlakı da alıp götürüyormuş demek ki.
Sayfa 15Kitabı okudu
... Hafızan bir mum gibi eriyecekmiş. “Eriyene kadar çevresini aydınlatmaya devam edecek mi?” dedim. Siyah saçlı bir kadındı doktor, zoraki gülümsedi. “Benzetmelere inanmayın, insanı kandırmaktan başka bir işe yaramazlar,” dedi...
Sayfa 16Kitabı okudu
Babalar ve Oğullar
[..] Odintsova Bazarov’a baktı. Solgun yüzünü acı bir gülümseme kaplamıştı. “Bu adam beni sevdi!” diye düşündü Anna Sergeyevna ve ona karşı içinde bir acıma hissetti, candan bir tavırla Bazarov’a elini uzattı. Bazarov da onu anlamıştı. “Hayır!” dedi ve geri çekildi. “Ben yoksul bir adamım ama şimdiye kadar hiç sadaka almadım. Hoşça kalın, efendim,
Sayfa 225 - İş BankasıKitabı okudu
