Kütüphane dolduracak kadar yazmak, kendi hayatını kaybeden adama ne fayda sağlar?
Bir haziran günü ikindi vakti bisikletlerine atlayıp tepeye doğru süzüldüler.
Ilık, yumuşak, hoş kokularla dolu, sadece denizden esen tazeleyici meltemin biraz serinlettiği havada yan yana pedal çevirirlerken Martin dünyanın çok güzel ve düzenli bir yer, yaşamanın ve sevmenin de çok güzel bir şey olduğunu iliklerine kadar hissetti.
Burası cennet olmalı, diye düşündü ve kendi kendine gülümsedi. Pırıl pırıl iki martıyla iç içe, bulutların ötesinde dünyadan gelirken kendi bedeninin de en az onlar kadar parlaklaştığını gördü.
Okur Takip Önerileri
İnsan bir şey bekliyordu, sabahtan akşama kadar bekliyordu ve hiçbir şey olmuyordu. İnsan tekrar bekliyordu. Hiçbir şey olmuyordu. İnsan bekliyor, bekliyor, bekliyordu, düşünüyor, düşünüyordu, şakakları ağrımaya başlayana kadar düşünüyordu. Hiçbir şey olmuyordu. İnsan yalnız kalıyordu. Yalnız. Yalnız.
