Dilara Dilemma da bana en çok resimden, ressamlardan bahsediyordu. Büyük sanat eserlerinin tadma varmamızın önündeki en zorlu engelin, alışkanlıklarımızı ve önyargılarımızı değiştirmek konusundaki isteksizliğimiz olduğunu söylüyordu. 1800'lü yılların ikinci yarısına kadar yapılan resimlerde koşan atların, dört ayakları da havada, yay gibi
"Çocukluğundan itibaren, öteki Salvador Dali, ölen ağabeyi gerçek Salvador Dali'den haberdar olmuştur. Annesi, onun mezarında haftada iki kez ağlamaktadır. Sonuçta dediğine göre o, çok iyi olan, adeta bir melek olan, gömülü ağabeyinden farklılaşmak için palyaço olmayı seçmiştir. Ikame çocuk Salvador Dali, Jean François Millet'in The Angelus isimli tablosuna bir takıntı geliştirmiş ve bir çiftçi ve karısının, bir buğday tarlasında, eller birleşmiş ve başlar öne eğik şekilde bir patates sepeti önünde dua ederken resmedildiği bu tablonun altmış-dört çeşitlemesini çizmiştir..
Bu resmin rontgeni çekildiğinde, patates sepetinin altında bir genç çocuk tabutu görülmektedir. Millet, anılarında, ölü bir çocuk resmini sergilemek istediğini ancak bir arkadaşının, bunun çok acılı olduğunu, satılamayacağını söylemesi üzerine tabutu patates sepeti ile örttüğünü anlamaktadır. Dali, bu öyküyü duyduğunda "Ben bu tablodaki çocuk ölüsünü hep hissetmişimdir" demiştir"
Sayfa 168 - Duvar YayınlarıKitabı okudu
Paris'te Gece Yarısı
Bizzat izleyip keyif aldığım filmler arasında ilk yirmi de yer alan Woody Allen'in yönetmiş olduğu: PARİS'TE GECE YARISI filmini izlemenizi tavsiye ediyorum.
Orjinal adı : Midnight İn Paris.
Bu filmin içerisinde süpriz olarak kimler yok ki;
Ernest Hemingway'den, Salvador Dali'ye, T.S. Eliot'tan, Gertrude Stein'a kadar 1920'lerde keyifli bir gezinti.
Dünyanın ilgisini bir kezde yarım saatten fazla süreyle çekmek güçtür. Ben bunu yirmi yıldır her gün yapıyorum. Düsturum; 'Bırak Dali'den söz etsinler, hakkında iyi şeyler söyleseler bile' olmuştur. Yirmi yıldır başarılıyım, zamanımızın en akıl almaz, teleksle geçilen haberlerini basan gazetelere dek uzanır başarılarım.
"Ara Güler'den 1981 yılında, Boyut dergisinde kapak yapmak üzere bir fotoğraf almaya gitmiştim. Bana Salvador Dali'nin evinde çektiği fotoğraflardan birini verdi. Bu fotoğrafı seçmeden aynı fotoğrafın onlarca kopyasını gözden geçirdiğini anımsıyorum."
Say YayınlarıKitabı okudu
