Savaştan izinli gelen bir asker!
Ah anne, anne! Seni bırakıpta nasıl gideceğim, aklım almıyor; benim üzerimde kimin hakkı var ki! Ben henüz şurada oturuyorum, sen oracıkta yatıyorsun; birbirimize söyleyecek ne çok şeyimiz var, ama asla söylemeyeceğiz.
Sayfa 153Kitabı okudu
Savaştan izinli gelen bir asker!
Ah anne, anne! Haydi kalk gidelim, senelerce geriye; bütün sefaletlerden kurtulacağımız yere; orada bir sen bir ben, ikimiz, anne!
Sayfa 153Kitabı okudu
Savaştan izinli gelen asker!
Ah anne, anne! Seni kollarıma alsam da beraberce ölsek. Ne kadar zavallı insancıklarız biz!
Sayfa 152 - undefinedKitabı okudu
Savaştan izinli gelen asker...
Ah anne anne! Ben sence hâlâ küçük bir çocuğum. Başımı kucağına koyup da niçin ağlamıyorum? Niçin hep ben kuvvetli, hep ben metin olmak zorundayım. Ne kadar isterdim, bir defa da ben ağlasam, ben avutulsam! Doğru, bir cocuktan fazla bir şey değilim ben; kısa pantolonum henüz dolapta asılı... Çok da olmadı ki; niye geçti gitti o günler?
Sayfa 152Kitabı okudu