"Bunu kabul etmedim. — Şunu bilmeni istiyorum: Pişman değilim; hiç de pişman olmadım. Ama şunu da bil ki, öyle gururlu falan da değilim — olamadım: Kendimden hiç nefret etmedim; ama bir türlü beğenemedim de kendimi. Çok acı çektim, ama başkalanna da çok acı çektirdim — bu da insanın gururlanabileceği birşey değil pek... Kendimi haklı görüyor değilim; ama kendimi savunuyor da değilim — hele yargılamayı hiç beceremiyorum, kendimi de dünyayı da... — Dünya ne ise oydu; ben de ne isem o oldum — uyuşamadık. Hepsi bu."
Ama ne olurdu
Mikasa ellerimi tutaydı.
Olmayacak bir düş.
Bari pandam olsaydı.
Yerlerde yuvarlansaydı.
Ya da bir filim olsaydı.
Hortumunu belime dolasaydı.
Beni uzaya fırlatsaydı.
Annem gelip hepimizi evden kovsaydı.
Ama ne olurdu
Mikasam da olsaydı.
Beni alıp kaçsaydı.
Pandam da bizimle gelseydi.
Beynimden kurtulmalıyım. Kalbimin sesini dinlemeyi öğrenmeliyim. Beynime etki edebiliyorlar. Kalbim? Kalbim? Bir kalbim var benim. Ey kalpleri değiştiren Allahım! Ya mugallibel gulûb! Sebbit galbî alâ dînike. Âmin. Âminler. Hisler. Duygular. Duygusallık. Gece. Karanlık. Anlam? Sözcükler. Ne işe yarar? Kalbim. Sayıklamalar. Mırıl mırıl. Gelin dualar gelin. Âminler. Fatihalar. Yasinler. Kime anlatayım? Nasıl anlatayım? Kalbimin dilinden kim anlar? "Dili yok kalbimin ondan ne kadar bîzârım." Gece. Karanlık. Kalp. Işık. Aydınlık. Güp güp. Güp güp. Güp güp
Kafamda nedensiz cevapsız bir sürü hadise
Her şeyin bir nedeni olmalıydı bir anlamı... Bunca acının bir karşılığı olmalıydı
Karşıma geçsin göğsüme vursun ben ona bir neden soramam o bana sorsun o ki bana bahsedilmiş bir şey ama gel gelelim görelim ki bana bahsedilmiş bana emanet olan asla benim olmamış ağır bir sicil gibi bir ayıp gibi duruyor karşımda
Karşımda, aklımda, yanımda!
Dilhun 🌹