Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

albay punpun

albay punpun
@saymyname_
Karamsarlıkla uyanırım, umutsuzca yaşarım, üzgün yatarım.
"Hayat, düşünceleri tutan bir hapishanedir."
Reklam
"Benim bütün işim oyundu, bunu biliyorsun Turgut. Hayatım, ciddiye alınmasını istediğim bir oyundu."
"Kalbim doluydu; konuşmak istedim, ama yapamadım."
Sayfa 82

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
yaban çilekleri adlı filmde çok güzel özetlenmiştir bu durum.
"İnsan yaşlandı mı hayatı paylaşmaktan el çeker, artık yalnız anılarla beslenir. Gönderilmiş mektuplara benzeriz: Görevimiz bitmiştir, yollandığımız adrese gelmişizdir. Üzerimizde yazılı şeylerle ister sevinç, ister keder yaratalım, istersek hiçbir etki bırakmamış olalım, böyledir bu. Minnettarız hayata, güzeldi yaşamak!"
Sayfa 143Kitabı okudu
"İyi niyetlerle iyi eserler verilemeyeceğini neden hatırlatmıştı? Neden neden neden albayım?"
Reklam
"Bir sonuca varmadan dağılan binlerce konuşmanın acısı çöktü içine. Ölü doğduğu için, kimsenin içine işlemediği için hemen unutulan binlerce sözün ağırlığını duydu."
Sayfa 160Kitabı okudu
"Her işin bir sonrası olmasaydı ne iyi olurdu."
Sayfa 191Kitabı okudu
"İnsanlık öldü. Belki de hiç yaşamamıştı. Belki de benim insanlığım diye bir şey yoktu. Ben hücremde yanlış hayallere sürüklenmiştim. Korkaklığımı insanlık sanmıştım. Yalnızlığı insanlık saymıştım."
Sayfa 260Kitabı okudu
''haklısınız albayım.'' oturdu. ''fakat allah kahretsin, insan anlatmak istiyor albayım; böyle budalaca bir özleme kapılıyor. bir yandan da hiç konuşmak istemiyor. tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor. fakat benim de sevmeğe hakkım yok mu albayım? yok. peki albayım. ben de susarım o zaman. gecekondumda oturur, anlaşılmayı beklerim. fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? sorarım size: nasıl? kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı? ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan; bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. küçük oyunlar istemiyorum albayım."
Sayfa 259Kitabı okudu
Reklam
Muhteva: içerik
"Bir insanın, iyi kötü, ortaya bir eser koyması ne kadar zor, ne kadar takdire şayan bir gayrettir bilemezsin" "Ben ne koyuyorum ortaya albayım?" "Kendini koyuyorsun evladım; daha ne koyacaksın. Herkesin başkalarından bucak bucak kaçırdığı muhtevayı koyuyorsun."
Sayfa 280Kitabı okudu
"Neden insan bir kelime bir cümle yüzünden kaybediyor?"
Sayfa 317Kitabı okudu
"Beni hemen anlamalısın, çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum, ben Van Gogh'un resmi değilim, öldükten sonra beni müzeye koyamazsınız."
Sayfa 318Kitabı okudu
"Ben öyle anlatırım ki kötülüklerimi bile küçük hesaplarımı bile güzel gösteririm sana, şimdiye kadar yapamadım ama zarar yok, belki bundan sonra olur, istersen kötülüklerimden bahsetmem de, istersen karşı köşede dilenirim, sana muhtaç olmadık ya, herkesin rızkını Allah verir, ben de bundan bir şey çıkarırım, ne çıkardığımı sen anlamazsın, anlasaydın çıkaramazdım, o zaman dünyada ıstırap olmazdı, bu çeşit ıstırap olmazdı demek istiyorum"
Sayfa 318Kitabı okudu
"Beni şimdiye kadar otuzyedinci sayfaya kadar okudular, sıkılıp ellerinden bıraktılar, o sayfam açık öylece kaldım, o sayfada sarardım."
Sayfa 320Kitabı okudu
"Oysa bizim bütün güzelliğimiz, yaşantılarımızla düşündüklerimiz arasındaki acıklı çelişkinin yansımalarından ibaretti."
Sayfa 327Kitabı okudu
Reklam
"İnsanları tanımıyorsun Hikmet oğlum." "Daha önce hiç karşılaşmadım da bu ülkede, ondan albayım, siz arada bana gösterseniz..."
Sayfa 332Kitabı okudu
"İnsan korktuğu hâlde yaşıyor. Bir şeyler yapmak istediği için, korkunun gölgesinde kendini oradan oraya vuruyor. Çok acıklı durumlara düşüyor insan, dostlarım!"
Sayfa 378Kitabı okudu
"Kötü şeyler düşünürsen kötü şeyler gerçekleşmez. Korktuğun her olaydan, başına gelmesinden ürktüğün her kötü rastlantıdan kaçınmak için onu ayrıntılarıyla düşünürsün hemen. Ayrıntılarıya düşünmek şart. Yoksa bir noktayı bile düşünmeyi unutsan, o nokta başına gelir. Yalnız yaşayanlar her şeyi hesaba katmak zorundadır. Başka türlü korunamazlar. Başka türlü yaşayamazlar. Allahım neler düşünüyorum! Düşün oğlum Hikmet. Düşün ki bunlar başına gelmesin ha-ha"
Sayfa 394Kitabı okudu
"Ölmek nedir? Yaşayabileceğini hayal ettiğin olayların bitmesidir ya da insanın öyle sanmasıdır."
Sayfa 401Kitabı okudu
"Bu yüzden de kaybediyorduk. Zaten hangi yüzden kaybetmiyorduk ki?"
Sayfa 414Kitabı okudu
"Bu kadar haklı olduğu halde, böylesine haksız görünmeğe dayanamamıştır. Kaçmakla, bir bakıma bütün dünyayı suçlamaktadır belki de. Böyle bir topluluğun içinde yaşayamayacağını anladığı için kaçmaktan başka çare bulamamıştır."
Sayfa 441Kitabı okudu
Reklam
"Değerlendirmek! Ne kadar boş bir söz. Değerlendirmek, kaçmaktır; değerlendirmek, yalnız bırakmaktır; yaşantısının ağırlığına dayanamayan birini, yaşarken öldürmektir."
Sayfa 444Kitabı okudu
"Bütün hayatımı kelimeler uğruna harcadım, içi boş kelimeler uğruna. Kelimelerin gerçek anlamlarını bilmeden, onlarla oynadım. Oyunları da kelimelerin içinde tutukladım. İşte bunun için sevgili Bilge, beni bıraktılar, bıraktın. Soluk almak için güneşe çıktın. Biz, Sevgi ile baş başa kaldık; 'Hikmet'imiz bu kadarmış, ne yapalım? İşte gün durgun, hava ağır. Artık yeni bir şey olamaz. Olabilecekleri bile bitirdik. Biraz uyuyalım: Yattığımız yerde, bir durumdan başkasına geçelim."
Sayfa 449Kitabı okudu
Aman yarabbim! Ne ürkek kuştur: Uçmak için bahane arar.
Sayfa 450Kitabı okudu
Evet saçmaladım. Yalnızlığın çaresizliği içindeydim çünkü.
Sayfa 453Kitabı okudu