en son bir şeyi ne zaman gerçekten hissedebildim,hatırlamıyorum.bazı zamanlar eskisi gibi üzülebilmeyi bile o kadar istiyorum ki.bunu deli gibi istememe rağmen yine bir şeylerden koşar adım uzaklaşıyorum.hayatın içinde hayattan kaçıyorum.tekrar hissedebilmek için yalvarıyorum ama bir korkak gibi bunun yanına dahi yaklaşamıyorum.bunları içimde nasıl yok edebileceğimi de tam bilmiyorum.bir gün susmayı öğrendim,söyleyeceklerimi yutmayı,şahit olmamak için gözlerimi kapatmayı,çıt çıkarmamayı,yaşamaya devam edebilmek için hatırlamamayı.şimdi bu gereksiz unutkanlıkların zararlarıyla uğraşıyorum.anlaşılan vücudum unutmayı artik bir savunma mekanizması olarak kullanıyor.
"Olgunlaşmamış insanın özelliği,bir dava uğruna soylu bir biçimde ölmek istemesidir,olgun insanın özelliği ise bir dava uğruna gösterişsiz bir biçimde yaşamak istemesidir."