“Kafuku sustu, olabildiğince uzun bir süre korudu sessizliğini. Derken yeniden konuşmaya başladı, “Ama nihayetinde, onu yitirdim. Daha yaşarken de azar azar yitiriyordum onu, sonunda tümüyle kaybettim. Dalgaların azar azar aşındırdığı bir şeyin nihayet büyük bir dalga tarafından köklerinden sökülüp götürülmesi gibi..”