Yalnız şu küçük vesikalık resmi bende kalsın... Bu kadar bir zaaf da çok görülmez...
İnsaniyet, hak, adalet gibi sözlere dayanarak gençliği zehirlemek isteyen cereyanlarla mücadeleye mecburuz...
İnsan öldürenin ruhu kanar.
Okur Takip Önerileri
Bir ruhu yok etmek kolay, peki sonra sizin ruhunuz ne olacak?
Kıvılcımı söndürmezsen, ateşi zapt edemezsin.
Tam yaşamaya başladığım bu andan itibaren beni öldü saysınlar...
Sizi kendim kadar tanıyorum... Bundan daha büyük bir zırva olur mu? Kendimi ne kadar tanıyorum ki?..
Saadetin bizi korkutacak kadar çok ve kesif olması nedir bilir misiniz?
Bir insanın bütün varlığı ile karmakarışık ruhu, esrarı çözülmemiş vücudu, arzuları, itiyatları, ihtirasları, hülasa her şeyi ile size teslim olması, size iltihak etmesi ne muazzam şeydir!
Bana akıl öğretecek halde olmadığını bilirim, zaten öğrenme akılla düzelecek şeylerden değil... Ama insan patlayacak gibi oluyor.
İnsan oturduğu odanın duvarlarından biri yok oluvermiş gibi bir noksanlık, bir çıplaklık duyuyor, bir gün evveline kadar kolumuz, bacağımız gibi pek tabii surette mevcut olan bir şeyin birdenbire hiç olmasına inanmak istemiyordu.
Bana istenecek bir şey söyle, uğruna can verilebilecek bir şey söyle, hemen dört elle sarılayım...
Bana öyle geliyor ki, hakikaten yapabileceğimiz bir tek iş vardır, o da ölmek.
İnsan ana babasız yaşar, Tanrı'sız yaşayamaz.
