Ben neydim? Ruhum, bir ağaç kurdu gibi beni kemirmekten başka ne yapıyordu ? Şu ağaçlar, onların dallarını ve eteklerini örten karlar, şu ahşap bina , şu gramofon , şu göl ve üzerindeki buz tabakası ve nihayet bu çeşit çeşit insanlar hayatın kendilerine verdiği bir işi yapmakla meşguldüler . Her hareketlerinin bir manası vardı , ilk başta gözle görülemeyen bir manası . Ben ise dingilden fırlayarak ,boşta yuvarlanan bir araba tekerleği gibi sallanıyor ve bu halimden kendime imtiyazlar çıkarmaya çalışıyordum . Muhakkak ki ben dünyanın en lüzumsuz adamıydım...
Sayfa 120Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
selin arıcı tekrar paylaştı.
hislere mütercim
Herkes dehşetli bir gerilim hissediyordu. Siyasi ve toplumsal çalkantılar yaşanan döneme, korkunç bir fiziksel tehlikeden duyulan tuhaf ve karanlık endişe de eklenmişti; yaygın ve her şeyi kapsayan bir tehlike, ancak gecenin en berbat kuruntularında insanın aklına hayaline gelebilecek bir tehlike
