Neden sürekli gökyüzüne bakıyorum ki ben. Aynı göğün altında olduğumuz için mi? Sahi bu yüzden mi? Aynı şehir de nefes alamaz oldum sensiz, çaresi nedir bunun, hangi hekim de fayda bulunur? Hangi köşeyi dönsem gözlerim seni arıyor, her gördüğüm gölgeyi sen sanıyorum. Gözlerim görmediği için mi? Sahi neden her gölge de sen varsın, neden her rüyada sen varsın? Uykusunda dahi birini düşünüyorsa sebebi aşk değil de nedir? Basit bir kelime miydi senin için “aşk.” Eğer öyleyse ne yazık sana sevgilim, senin için sıradan bir kelime, benim ruhumu derinden sarsmıştı. Dünyam sendin ve bu basit kelime dünyamın eksenlerini kaydırmıştı. Bu kadar kaymaya rağmen ise seni bana 1cm dahi yaklaştırmamıştı . Bu satırlar dahi buram buram aşk kokmuyor mu sence de? Seni bana hatırlatmıyor mu? Birkaç dakika ayırıp okumak zor değil, ama benim için ayıracak birkaç dakikan var mı sevgilim. Şimdi bana söyle sevgilim, seni düşünmek için bir sebep aramadığım kısacık ömrümde, beni sevmemek için kaç sebebin vardı…