"Sizler, hepiniz içinde yaşadığınız dünya,Konstantiniye, her şey sadece ve sadece benim düşüncemde varsınız"dedi Rendekâr yanılıyor: Düşünüyorum, ama sadece ben var değilim. Düşündüğüm için asıl sizler varsınız; sizler ve içinde yaşadığınız dünya".
Yaşanılanlar görülenler ve öğrenilenler ne kadar acı olursa olsun, macera insanoğlu için büyük bir nimetti.Çünkü dünyadaki en büyük mutluluk bu dünyanın şahidi olmaktı.
Bu dünyada insanlarin korktuğu tek şey ögrenmekti. Acıyı, susuzluğu, açlığı ve üzüntüyğ ögrenmek onların uykularını kaçırıyor, bu yüzden
daha rahat döşeklere, daha leziz yemeklere ve daha neşeli dostlara sığınıyorlardı. Dünyaya olan kayıtszlıkları bazan o kerteye varıyordu ki, kendilerine altın ve gümüşten, zevk ve safadan, lezzet ve şehvetten bir alem kurup, keder ve izdirap fikirlerinin kafalarina girmesine izin vermiyorlardı.
Okur Takip Önerileri
Ama bilmek ve şahit olmak en büyük mutluluktur. Macera ise büyük bir ibadettir; çünkü O'nun eserini tanımanın başka bir yolu olduğunu görebilmiş değilim. Kendi payıma ben, dünyayı rüyalarımla keşfetmeye çalıştım. Bu, yeterince cesur olamadığımın bir göstergesi olabilir. Aynı hatayı senin de yapmana yolaçmak istemiyorum. Sana izin veriyorum, git. Git ve benim göremediklerimi gör, benim dokunamadıklarıma dokun, sevemediklerimi sev ve hatta, bu babanın çekmeye cesaret edemediği acıları çek. Dünyadan ve onun binbir halinden korkma"
"Ey kör! Aç gözünü de düslerden uyan. Simurg'u göremesen de bari küçük bir serçeyi gör. Kaf Dagina varamasan bile hic olmazsa evinden gikip kirlara açil; böcekleri, kuslar, çicekleri ve tepeleri seyret. Birak dünyanin haritasini yapmayı. Daha hayattayken bir tasi bir tasin üstüne koy. Gülleri ve bülbülleri göremeyip gün boyu evinde oturan adam Dünyanin kendisini hiç görebilir mi?"