- Senden nefret ediyorum, diye fısıldadım.
- Biliyorum, dedi alçak sesle. Öyle olmayacağını söylemiştin... İnanarak söylediğini söylemiştin... Yine de nefret ettiğini biliyorum.
- Ama aynı zamanda seni seviyorum da. Hâlâ nasıl sevebildigimi bilmiyorum. Senden nefret ediyorum ama yine de seni seviyorum. Sanki... Bu iki duyguyu aynı anda nasıl hissedebilirim?
- Kolay, dedi naz. Aşkın zıttı nefret değildir , Karissa. Umarsızlıktır. Sen tutkulu birisin . Aşk ve nefret ... Birbirlerinden çok uzak değiller. İkisi de tutku ister , teninin altına işleyerek seni tüketecek birini ister. Ve sen bunu tattın, aşkım. Başka şansın yoktu.
Sayfa 440 - Karissa, vitaleKitabı okudu
Maintenant III: Oscar Wilde Yaşıyor (Kendi çevirilerimden)
1913 yılı, 23 Mart gecesiydi.
Eğer o kış akşamı hâlet-i ruhiyemi anlatmak isteseydim derdim ki hayatımın en kayda değer anlarıydı. Hayatımın acayipliklerini sunmak istiyorum size, doğasını garipliklerimin; tiksinç doğamı, beni daima doğru bir yola sevk olmaktan alıkoysa da asla hiçbir şeye değişmeyeceğim doğamı: bazen dürüst kıldı beni, bazen
Maintenant III: Oscar Wilde Yaşıyor
1913 yılı, 23 Mart gecesiydi.
Eğer o kış akşamı hâlet-i ruhiyemi anlatmak isteseydim derdim ki hayatımın en kayda değer anlarıydı. Hayatımın acayipliklerini sunmak istiyorum size, doğasını garipliklerimin; tiksinç doğamı, beni daima doğru bir yola sevk olmaktan alıkoysa da asla hiçbir şeye değişmeyeceğim doğamı: bazen dürüst kıldı beni, bazen
