Seni unutmak ha? Aklımın karatahtasından
Silerim de bütün boş anıları,
Bütün kitaplarda yazılan, çizilenleri,
Gençliğimden, öğrenciliğimden kalanları,
Yalnız senin buyruğun kalır.
Seni unutmak ha? Aklımın karatahtasından
silerim de bütün boş anıları,
bütün kitaplarda yazılan, çizilen,
gençliğimden, öğrenciliğimden kalanları,
yalnız senin buyruğun kalır.
" Seni unutmak ha? Aklımın karatahtasından
Silerim de bütün boş anıları, Bütün kitaplarda yazılan, çizilenleri,
Gençliğimden, öğrenciliğimden kalanları,
yalnız senin buyruğun kalır."
Sabah Gökmen’in ağlamasıyla uyandım, odamın tam karşısındaki banyonun önünde kıyafetlerini çıkartmaya çalışıyordu ablam. Bir taraftan da sallayıp silkeliyordu kolundan.Uyku sersemi yarım açık olan kapıdan görüyor olsam da tam
olarak anlayamamıştım olup biteni.
Gökmen, “Anne anne” diyerek ablama sarılmaya çalışıyordu, onun vurduğu yerlerinin
"Unutmak kolay mı?"deme,
Unutursun Mihriban'ım.
Oğlun,kızın olsun hele,
Unutursun Mihriban'ım.
Zaman erir kelep kelep...
Meyve dalında kalmaz hep.
Unutturur birçok sebep,
Seni unutmak ha? Aklımın karatahtasından
Silerim de bütün boş anıları,
Bütün kitaplarda yazılan, çizilenleri,
Gençliğimden, öğrenciliğimden kalanları,
Yalnız senin buyruğun kalır.