UMMUŞUM ÇOÇUKLUĞUMU YAŞIYORMUŞUM GENÇLİĞİMİ
Kalmışım bir başına,
Yanmışım hayallerden bozma şehirlere,
Dönüp durmuşum arkamda kalan zamana.
Sarmışım ıslak ıslak bezenmiş gençliğime.
Derin izlerde bulmuşum kendimi,
Sarmışım yaralarımı serçe kuş kanadı gibi.
Gündüze hoş geldin,
Geceye sitemli sitemli övgü.
Umutlara bağlanmış,
Karış karış toprağa ekmişim kendimi,
Öylesine renkli,
1 Nisan, 1 İnsan: Yılmaz Güney... İyi ki...
...
Ezilmişliğin, hor görülmüşlüğün baskısı altında direnmeyi en onurlu şekilde becerebilmiş, "idol" gördüğüm Yılmaz Güney'i anlatma çabaları elbette birkaç sayfaya, kitaplara sığamayacaktır. Hangimiz kendi yaşamını bu kadar değerli anlar ile doldurabilecek ki? Hangimiz bunu başarabilenleri anlayacağız?
Yılmaz Güney'i daha küçük
Yaralı olsa da,
düşmez dalından bu yürek,
bu yürek benzemez serçe kuşuna...!
Nazım Hikmet RAN
artık yüreğim avuçlarında, ruhum tutsak
vuslatı bekleyen minik bir serçe gibiyim...ha uçtu ha uçacak.
derken...
yanağıma kondu iki ıslak ve titrek dudak.
eridi yürek
ve aşk doldu içime usulca, sımsıcak.
Tahsin Özmen
Ben serçe kuşum konacak dalım yok
Ne vakte ulaşır acım yanan bir kor.
Hüzün dedim ya hüzün kalbi ağlatır.
Kırık bir kalp parçalı bir yürek bırakır.
Leyla mı o gelen gözde yaşmı
Hülya mı bu yoksa bilemedim AŞK mı...
(C_i)
Koca yürek
Bir yürek tanıdım.
Ay doğumuna yakın sonbaharda gelmiş dünyaya,
Üşüyordu bedeni, titriyordu ruhu,
Dudakları suskundu,
Gözler solgun, yaşamı bırakmış,
Hayattan umutsuz,
O işte o serçe yürekli seni tanıdım.
Çok yorgun,
Siyahın karası yazılmış gibi,
Hayatı fırtınalar ortasında bırakılmış,
Bir tek başına yapayalnız,
Sakladığın gözyaşı damlasına