Ben serçe kuşum konacak dalım yok
Ne vakte ulaşır acım yanan bir kor.
Hüzün dedim ya hüzün kalbi ağlatır.
Kırık bir kalp parçalı bir yürek bırakır.
Leyla mı o gelen gözde yaşmı
Hülya mı bu yoksa bilemedim AŞK mı...
(C_i)
En çok istanbula benzeyen gözlerini sevdim
gözlerinde devrik cümleler gibi bakan kederi
esirgeyen bağışlayan aşkın adıyla başladım sana
erkekliğim bedeninde kimbilir kaç kez hatim indirdi
kimbilir kaç kez yazdım kendimi arka sayfalarına hayatının
faili meçhul bir cinayet haberi gibi kırlangıç fırtınalarına benzeyen yüzünü sevdim
jilet
“Karanlıkta durdular.
Sözü O aldı, dedi :
‘— Ayasluğ şehrinde pazar kurdular.
Yine kimin dostlar
yine kimin boynun vurdular?’
Yağmur
yağıyordu boyuna.
Mısırda İdam Edilen Ahmed el-Decvi’nin Mektubu
Elim ne yazayım bilmez, yağlı urganla celladlar bekler beni babacığım,
Hücrenin soğuk taş duvarlarının arasından yazılan bu mektup sana,
Bu gece, hayatta olduğum son gecem, gecenin karanlığı sanki kefenim.
Bu da geçecek babacığım, şüphem yok; sonra, bedenim senin omuzlarında olacak.
Etrafta öldürücü bir sessizlik var, gönlümde canlanan
Kendi kalemimden...
Geceye ...
Bir kavmin eksik duasını koklamışım
avuçlarının içinde
Küçük ellerimin sızlayan bütün çizgilerinde
sürgünüm şimdi
Kuşlar da ölmüş sevgilim
Göğü kucaklayan her nefese
HİŞT HİŞT dedik, Sait'e bir selam Çektik! - Sait Faik Kampı
Sait Faik’in ardından.
Dönüş yolu çok cevvaldi, adalar vapuru dalgalarda bir kağıttan gemi misali sallanıyordu. Bazılarımızın midesi ağızlarına geldi. Kamp ekibimiz dönüş yolunda biraz buruk gibiydi. Çok güzel geçen 3 günün ardından yine hayatımıza kaldığımız yerden devam etme telaşesi, yani biz buna “MEDARI MAİŞET” diyoruz, yakamıza
Delika(d)ın...
Bir kuş sabahı bu
Hasret bir serçe kanadında gözyaşı
Ana sesini bekleyen
Karın boşluğunu aç bırakan sebeplerle
Yalnız ve biçare
Beklemekteyim hayatın seçimini
Ellerim
Ve ayaklarım
Boş bir umudun pençesine yenik
Şiirler hastalıklı
Ve yorgun
- şiirin yorgunluğu nasıl görülür dü ki?..-
Deli bir günışığı yarmış yürek ortasını
Kuşlar cilveli ve şen
Uçuşuyor cennetin en haz öpücüğüne...
E F T E L Y A...
(Akdeniz'i cebinde taşıyan kız...)
Bana İtafen Öyküler...
(( EFTELYA))
-ak denizi cebinde taşıyan güneşin kızına-
Dik yamaçları koyu bir yeşille süsleyen kızıl çam ormanlarının oratasındaki patikadan aşağı doğru indikçe, çam ağaçlarının heybetli duruşunun yerini rengarenk çiçekleriyle kısa bodur ağaçların almaya başladığı bir anda denizin ve göğün mavisini kuçaklamış küçük bir kasaba görünüyordu.