seri
@seriddhartha
Flower child with rocknroll soul
Vegan
Feminist
6 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Gittin, seninle beraber gitti umudum, mutluluğum
Artık nasıl isterim senin aşkını?
Bu kapkara ve acı sessizlikte
Nasıl ararım tek öpücüğünle gelen sarhoşluğu
Sayfa 35Kitabı okuyor
Benden gitmişsin ve ben hala saflık içinde
İnanmak istemiyorum vefasızlığına, sevginin bittiğine
Gönlümü öyle bağlamışım ki senin sevgine
Bir başkasına gönül veremem bundan böyle
Sayfa 35Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Onu istiyorum bu yalnızlık gecesinde
Bir anda arzu uyandıran öpücükleriyle
sıcak, okşayan kollarıyla
yanıp sönen parlak gözleriyle.
Sayfa 23Kitabı okuyor
%82 (331/400)
-işte yaşam, anacağım! görüyorsun insanları birbirlerinin üstüne nasıl saldırtıyorlar! ister istemez vurmak zorunda kalıyorsun. hem de kimi? kendin gibi haklarından yoksun bir insanı, kendin gibi mutsuz bir insanı, neden mi? aptallıktan...polisler, jandarmalar, ispiyoncular hep birer düşman bizim için; oysa onlar da bizim gibi insan; onlar da sömürülüyor; onlar da insan yerine konmuyorlar. böyle işte; insanları birbirine düşman ettiler; saçmalıklarla, korkuyla körleştirdiler onları; elleri ayakları bağlı hale getirdiler; baskı altında tutuyor ve sömürüyolar; her birini bir alet gibi kullanarak ötekine vuruyorlar. insanları bir tüfek, bir cop, birer taş haline soktular ve buna uygarlık adını veriyorlar!
anasına yaklaştı.
-asıl cinayet işte budur ana! diye ekledi. milyonlarca insanı, milyonlarca ruhu öldürüyorlar... anlıyor musun? ruhları öldürüyorlar. düşmanlarımızla bizim aramızdaki ayrımı görüyor musun? bizlerden biri katil oldu mu, utanıyor, kendinden iğreniyor, acı çekiyor... ötekiler ise, binlerce insanı acımadan, tereddüt etmeden hatta seve seve öldürüyorlar; evet seve seve!.. ve sırf mobilyaları, altınları, paraları, yani kendilerini hemcinsleri üzerinde hak sahibi kılan kıvır zıvır kağıt parçaları ellerinden çıkmasın diye kitle halinde yok ediyorlar insanları. düşün ki, insanları yok etmeleri, ruhları yok etmeleri can kaygısından ileri gelmiyor; bunları doğrudan doğruya mal kaygısı ile yapıyorlar.
Sayfa 161Kitabı okudu
biliyorum, insanların birbirlerine hayranlıkla bakacakları, birbirlerinin gözüne bir yıldız gibi görünecekleri, birbirlerinin sesini müzik gibi dinleyecekleri gün gelecek. yeryüzünde özgür insanlar, özgürlüklere yüceltilmiş kişiler yaşayacak; herkesin yüreği açgözlülük ve ihtirastan arınmış olacak. işte o zaman yaşam iğren bir şey değil, insana gösterilen bir saygı olacak, insanlığın timsali en yücelere yükselecektir; çünkü özgür insanın fethedemeyeceği tek bir doruk kalmayacaktır. işte o zaman, insanlar özgürlük ve eşitlik içinde, yani güzel bir yaşam içinde yaşayacak. o zaman yüreklerinde bütün bir sevgiyi barındırabilecek kişiler, en derinlerinde sevmesini bilenler en özgür olanlar insanların en iyisi sayılacak... çünkü güzel ancak onlarda barınabilir! o zaman yaşam da, bu yaşamı yaşayanlar da yücelecek...
Sayfa 157Kitabı okudu
avuçlarımın içinden öptü. tanrının olmadığı zamanlara kadar uzadı kirpikleri. sessizce doğruldu. insan, bütün bunları yaşadıktan sonra sever, -dedi. sevmek, neden bu kadar acı veriyor, dedi. sevgi öğrenilebilir mi, dedi. parmaklarını alın çizgilerimde gezdirdi uzun uzun. iki kaşımın arasından geleceğine baktı. sonra kulağımdan ağzıma usulca uzandı:
biraz uzaklaşacağım senden.
Sayfa 58 - kırmızıkediKitabı okudu
her şey bir iç üşümesine, acı bir vazgeçişe dönüyordu. dünya insanlardan yapılmış bir yalnızlıktı da bunu anlamak içi akşam ve yağmur gerekiyordu. bir de, içeriye de dışarıya da aynı solgunlukla bakan boyasız bir pencere. herkes birbirine bakarak kendi mutsuzluğunu seviyordu. evlerden bir "bulantı cenazesi" olarak çıkanlar, iki başlı bir korkuyla evlerine koşuyorlardı.
Sayfa 49 - kırmızıkediKitabı okudu
şimdi dünya herkesten yapılmış bir gönül yorgunluğu. şimdi dünya soğuk. insan büyüdükçe bir bir ayrılıyormuş sevdiklerinden. insan güzellikten önce korkuyu görüyormuş. şimdi dünya eşiklerden bir salkım gözyaşı.
Sayfa 44 - kırmızıkediKitabı okudu
biz, başkalarının varlığıyla var olmanın tanrısal güzelliğini kaybetmişiz. biz, çocuklarımızın bin yıl sonra da utanacağı kötü bir tarihi, vatan sevgisi diye ruhlarına üflemişiz.
Sayfa 38 - kırmızıkediKitabı okudu
küçük radyomuz dünyanın bütün ayrılıklarını, aşklarını, ölümlerini bir içli sesle acemi gövdemize işlerdi. hayal gece, kanatsız arzu, sitemsiz keder... ey yokluğun hazineleri... başka hayatları sizinle sevdik biz. bir menevişli yaşlardı ki, gökteki yıldızlar bile yalnız değildi.
Sayfa 19 - kırmızıkediKitabı okudu
bir baş dönmesiyle gövdemiz rüyalardan öteye giderdi. belki de sevmeyi o baş dönmesiyle öğrendik.
Sayfa 19 - kırmızıkediKitabı okudu
ilk acı değilsin, dedim. son acı da olmayacağım dedi. sevmenin ötesini görmek istemiştim, dedim. orada geliyorsun, dedi. sözcüklerden duvar örülmezmiş, dedim.kurduğun konaklarda insanlar kendini seviyor, dedi. yalnızlık hiç geçmiyor, dedim. yazıyorsun ya, dedi
Sayfa 18 - kırmızıkediKitabı okudu