Uzun bir süredir böyle nefes kesen, dokunaklı, büyüleyici bir roman okumamıştım. Kendi adıma romanın konusundan ziyade yazarın üslubuna hayran kaldığımı belirtmeliyim. İnanılmaz bir betimle gücü ve dil zenginliği olan bir yazarla karşı karşıyasınız. Anlatımı çok güçlü. Okurken büyük bir iştahla sayfaları çeviriyor ve içime işleyen cümlelerin arasında kayboluyor gibiydim. Yazarın ilk kitabının bu ustalıkla yazılması takdire şayan doğrusu.
Kitabın konusu kısaca şöyle özetlenebilir:
Talmadge belki de birçok kişinin hayalini kurduğu bir hayatı yaşıyor. İçinde birçok meyvenin yetiştiği büyük bir bahçenin sahibi. Yetiştirdiği meyveleri yük arabasına yükleyip, pazarda satan, kimsenin etine sütüne karışmayan sessiz, kendi halinde yaşayıp giden yalnız birisi.
Kız kardeşinin sessizce kendisini terk edişinin sebepleri üzerinde mesai harcamak dışında tasası olmayan biriyken bahçesinden meyve çalan iki küçük hamile kızla tanışmasıyla hayatı bambaşka bir hale evrilir ya da alt üst olur.
Bir insan yaptığı iyilikten pişman olabilir mi? Karşılıksız yaptığımız yardımdan fedakârlık bekler miyiz?
Sahipsiz insanların hayatı için ne kadar çaba gösterebiliriz?
Talmadge iyilik timsali bir adamdı. Gereğinden fazla sorumluluk alan bir insandı.
Kendince en iyisini yaptı belki ama okuyucu aynı fikre sahip olmayabilir.
Okunması şiddetle tavsiye edilir.
