Şehirli bir çocuğun köy sofrasına özlemi gibi sevdim seni,
neyse…
Sayfa 132 - Yakamoz YayınlarıKitabı okudu
Sizce veda gözlerde mi sözlerde midir?
Dilimde iğne gibi saplanan veda sözlerim varken gözlerimde ise sebebini bilmediğim göz yaşlarım vardı ve de bir umut...
Ben sana değil kendime ihanet ettim
Sevgine gözüm gibi baktım
Ama kendimi asla affedemedim
Seni hep sevdim ama söyleyemedim
Ben ne yaptıysam kendime yaptım
Ne olur birde sen üstüme gelme
“Seni sevdim, ama artık yoruldum… Gitmekten mutlu değilim, ama yeniden başlamak için mutlu olmaya gerek yok.”
Ben senin en çok sevgi dolu yüreğini sevdim
Tüm çocuklara kanat geren anneliğini
Nice sevgilerin bir pula satıldığı bir dünyada
Sensin, her şeyin üstünde tutan sevgini
Ben seni sevdim, ben seni sevdim, ben seni...
Ümit Yaşar Oğuzcan
Ben senin en çok sesini sevdim
Buğulu çoğu zaman, taze bir ekmek gibi
Önce aşka çağıran, sonra dinlendiren
Bana her zaman dost, her zaman sevgili
Ben senin en çok ellerini sevdim
Bir pınar serinliğinde, küçücük ve ak pak
Nice güzellikler gördüm yeryüzünde
En güzeli bir sabah ellerinle uyanmak
Ben senin en çok gözlerini sevdim
Kah çocukça mavi,