ilk hikaye gayet güzeldi. bir doktorun büyük konuşmaması gerektiği, her geçen gün yeni, sürpriz vakalar göreceğinden, daha çok okuyacağı, çalışacağı, yeni şeyler öğreneceginden bahsediyordu.
3.hikayeden hiçbir şey anlamadımm. bir savaş var ortada sanırım ama öyle karışık ve devrik cümleler var ki okuyamadım, dayanamadım.
durup dururken, ortada fol yok yumurta yokken kendi kendimi gücendirdiğim çok oldu; aslında hiç sebep olmadığını bildiğim halde kendimi öyle dolduruyordum ki, sonunda gerçekten gücenip içerliyordum.
kendimi türlü türlü şekillere sokarak hırpalamamın, işkence etmemin sebebini soracak olursanız, size, boş durmaktan canım sıkıldığı için çeşit çeşit marifetleri denedim, diye cevap veririm ki, gerçekten de öyle.