Ey sevgili! Keşke beni ayıplayanlar, senin yüzünü görselerdi,
O zaman senin önünde farkında olmadan ellerini keserlerdi.
Fakat bunlar yazı,
Sevgili Bilge;
kötülüğüm, kelimelerin arasında kayboluyor.)
Sayfa 385Kitabı okuyor
Sevgili ülke
Konuştukça dilim acıyor
Kulaklarım yanıyor sustukça
Sayfa 154
Sevgili Bilge,
Bana bir mektup yazmış olsaydın, ben de sana cevap vermiş olsaydım. Ya da son buluşmamızda büyük bir fırtına kopmuş olsaydı aramızda ve birçok söz yarım kalsaydı,birçok mesele çözüme bağlanmadan büyük bir öfke ve şiddet içinde ayrılmış olsaydık da yazmak, anlatmak, birbirini seven iki insan olarak konuşmak kaçınılmaz olsaydı.
Sana, durup dururken yazmak zorunda kalmasaydım. Bütün meselelerden kaçtığım gibi uzaklaşmasaydım senden de.
Sayfa 383Kitabı okuyor
Sen içmiyorsan içenleri kınama bari
Bırak aldatmacayı, ikiyüzlülükleri;
Şarap içmem diye övünüyorsun, ama
Yediğin haltlar yanında şarap nedir ki?
Sayfa 81Kitabı okudu
Gül yanaklı sevgiliyi saramaz insan;
Yüreğine diken batmadan, vurulmadan…
Kim bir güzelin saçına dokunabilirmiş.
Tarak gibi diş diş, didik didik olmadan!
Sayfa 81Kitabı okudu
Sır saklamasını bilirsen Hayyam söyler
İnsanoğlu nedir, ne yapar, ne eder:
Dert çamuruyla yoğurulup gelir dünyaya
Yer içer, karın doyurur ve çeker gider.
Sayfa 80Kitabı okudu
Can o güzel yüzüne vurgun, neyleyim;
Gönül tatlı diline tutkun, neyleyim;
Can da, gönül de sır incileriyle dolu:
Ama dilek kilit vurmuşsun neyleyim.
Sayfa 80Kitabı okudu
İnsan bastığı toprağa hor görmemeli
Kim bilir hangi güzeldir, hangi sevgili,
Duvara koyduğun kerpiç çok mu, kerpiç?
Ya bir şah kafasıdır ya da vezir eli!
Sayfa 80Kitabı okudu
Hak er geç cimrilerin hakkından gelir;
Cehennem ateşleri onlar içindir;
Ne der, dili inciler saçan Muhammed:
Cömert gavur cimri Müslüman‘dan yeğdir.
Sayfa 79Kitabı okudu
Mal mülk düşkünleri rahat yüzü görmezler,
Bin derde düşer, canlarından bezerler.
Öyleyken, ne tuhaftır, yine de övünür,
Onlar gibi olmayana adam demezler.
Sayfa 79Kitabı okudu
Ey kör!
Bu yer, bu gök,
bu yıldızlar boştur boş!
Bırak onu bunu da gönlünü
hoş tut hoş!
Şu durmadan kurulup
dağılan evrende
Bir nefestir alacağın,
o da boştur boş!
Sayfa 76Kitabı okudu
Demek günah eşleten sensin bana:
Öyleyse nedir o cennet cehennem?
Sayfa 74Kitabı okudu
Tanrı’ya karşı ezberlenmiş sözler söylemez Ömer Hayyam. İçinden geldiği gibi konuşur, duyguları perdelemeden, kendini gizlemeden anlatır.
Sayfa 73Kitabı okudu
Bir dostun başka bir dosta seslenişi gibidir onun rubaileri.
Sayfa 73Kitabı okudu