Şehvet, arzularımızın peşinden gitmenin içsel bir coşkusudur. Hedefimize ulaştığımızda duyduğumuz heyecan, başarıya olan şehvetin bir yansımasıdır. Sevdiğimiz bir işe giriştiğimizde duyduğumuz tutku, yine bu şehvetle beslenir. Sevgilimiz fiziksel olarak yanımızda olmasa bile, hedefimize ulaştığımızda hissettiğimiz mutluluk, adeta şehvetin soyut bir ifadesidir. Çünkü, hedefler de birer sevgili gibidir, onlara duyduğumuz arzu bize içsel bir doyum sağlar.