Günün Pasajı
Vakit geçiyor. Gün akşama, akşam geceye dönüyor ve bütün bunlara kuşlar şahit, gök şahit, insan şahit. Yaşlanıyoruz. Sait Faik nasıl anlatıyordu İki Kişiye Bir Hikâyesi'nde, hatırlayın: "Kafa dediğin eskir, ihtiyarlar, ölür bile insan ölmeden." Sonra kalbini göstererek devam ediyordu adam: "Eskimeyen, eksilmeyen şey buradadır."
19 Kasım 1942 Perşembe
Sevgili arkadaşlarım bu soğuk gecelerde kim bilir hangi çukurda can verirken ben sıcak yatağımdayım diye düşünüyorum, uykum kaçıyor, onları düşünmekten uykusuz sabahı ediyorum. Bu yaban insanların eline düşmüş yakınlarım aklıma gelince bir korkudur düşüyor içime. Bütün çektikleri sırf Yahudi oldukları için!
Sayfa 56 - İş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Ya çok yanlış zamanda karşılaştık ya da hiç karşılaşmaması gereken iki insandık. Biz neydik bilmiyorum. Sevgili desem değil aşık desem değil bildiğin rastlantıydık işte, ondan öteye gidemedik…
Destek YayınlarıKitabı okudu
Benim ülkemde, sonunda yoruluyoruz, ne kadar çabalasak artık yaratamaz oluyoruz. Yaşamımız sürekli bir savaş olmasaydı, iyiyi kötüyü anlamazdık, bilmezdik; dinleyiciler, okurlar bulamazdık. Çalışma gücümüzün beşte dördünü ya kendimizin ya da başkalarının düşük beğeni düzeyiyle çarpışarak harcıyoruz.
- Kalabalıktan, hiç tanımadığım biri gibi
Sevgili Eşekarı'm ,
Bilirsin ya , ben sağlığımda da yerimi yadırgamazdım. Uykum gelince nerde olursa orda yatar uyurdum : Evde , yolda , sürgünde , cezaevinde , otelde , çayırda , bayırda , dağda , kırda... Nerde ve hangi koşulda olursa olsun , orda yazardım : Çayevinde , evde , masada ,yerde , yatağımın içinde , dizimin üstünde...
Kimleri kıskanırım bilir misin ; yerlerini yadırgama hakkı olanları. Yerini yadırgamak bile , ayrıcalığı olan bi takım insanlara özgü bir mutluluktur. Kendilerine özgü yeri olmayanların , başka yerleri yabancısamak , yadırgamak hakkı da olamaz.
Sevgili arkadaşlarım bu soğuk gecelerde kim bilir hangi çukurda can verirken, ben sıcak yatağımdayım diye düşünüyor, uykum kaçıyor, onları düşünmekten uykusuz sabahı ediyorum. Bu yaban insanların eline düşmüş yakınlarım aklıma gelince bir korkudur düşüyor içime. Bütün bu çektikleri sırf Yahudi oldukları için!
-Dostun Anne
Sayfa 53Kitabı okudu
O Çocuk
Bu ses de neyin nesi? Nereden geliyor ki?
Ah! İşte oradan, şu sokaklar ne kadar da dar ve biçimsiz, dön dön doğru yola çıkamıyorsun.
Bir çocuk var orada, neden bu saatte dışarıda oturuyor ki?
Yanına yaklaşayım biraz.
Ne kadar da bana benziyor, tıpkı beş yaşım...
Ama neden ağlıyor ki, kulaklarını elleriyle kapatmış, dizi üstünde hıçkıra
