"Çiçekler içinde menekşe baştır" dense de gül bir başkadır.
Mevsimler içinde ilkbahar baş olsa da Güz bir başkadır.
Her ay ayrı güzel olsa da EYLÜL bir başkadır.
Mâdem ayların da güzeli var, yakışır onu konuşmak.
Hadi bana bir şiir ısmarla da oturup konuşalım şu Eylül'ü biraz...
Eylül; biraz bahar, biraz yaz.
Yüzünü hazana döndüğünden midir, nedir?
Hüzünlüdür az biraz.
Bazen gözü yaşlıdır ayrılıklardan.
Bazen de dumanlıdır başı,
Vefasız sevdalardan.
Hüzün en çok da Eylül'e yakışıyor.
Belki karakışın ayak seslerini duyup üşüyordur ondan.
Belki biraz da kırgındır; şımarık Bahar'lardan, ateşli Yaz'lardan.
Biraz da yorgundur ayakları,
Her mevsimden bir parça sırtında taşımaktan.
Mahsundur, içine kapanıktır biraz.
Hep Yaz'la Kış'ın arasına sıkışıp kalmaktan.
Her zaman yalnız kalıp, yalnız toparlanıp gidiyor olmaktan.
Kısacası dostum!
Eylül demek; al'ı al, mor'u mor yalnızlık demek.
Eylül biraz da ayrılık demek.