Ne var ki, acı hatıraların üzerinden akan zaman nehri, zihninize demir atmış kötü anıların üzerinden akıp geçtikçe, yalayıp yıkayıp acıyı dindirebiliyor, tam olarak silemese de.
İnsanı yerin dibine de geçirir, bulutların üstüne de çıkarır, delirtir de... Cennet ile cinnet aynı kökten gelir, Mecnun da, can da, canan da, cin de, cenin de... Aşk, bu kelimelerin hepsinin hizasındadır.
"Ne çok yıldız var. Sanki birisi, içimizdeki yaraları tek tek toplayıp gök kubbeye dizmiş. Yaralar sancıdıkça yıldızlar parlıyorlar."
...
"Gökyüzünde hepimizin yarasına yetecek kadar yıldız var..."
Anladım ki insanı yaşatan kendine olan özeni değil, başkalarına olan sevgisidir.
...Ve bütün insanlar uzun ömür sürebilmek için çaba sarf ettiklerinden değil, insana sevgi verildiği için yaşarlar.