...çok az kaldı, böyle giderse yaşamıma kendim son vereceğim.... Beni bundan alıkoyan tek bir şey varsa o da sanattır, üretmem gerektiğini hissettiğim her şeyi üretinceye değin bu dünyadan ayrılabilmem imkânsız geliyor bana ve işte böylesine sefil -ama gerçekten sefil- bir hayatı sürdürmeye çalışıyorum; bedenim o kadar duyarlı ve hassas ki, herhangi ani bir değişiklik, çok iyiyken birden çok kötü olmasına neden olabiliyor durumumun...