Oysa ahlaksızlığı alışkanlık haline getirmiş bir ruh, tam tersine, hep alttan alır, daha da iğrencini yapar ama bunu üzerinizde üstünlük kurma hakkı varmış gibi uygun bir biçimde ve nezaketle yapar.
Okur Takip Önerileri
Yani bilirsiniz işte, bazı düşünceleri telaffuz edip sözcüklere döktüğünüzde korkunç derecede aptalca olur. İnsanı çok zor durumda bırakır. Peki, niçin? Nedeni yoktur. Çünkü hepimiz rezil yaratıklarız, gerçeklere dayanamıyoruz ya da ben yanlış biliyorum.
Ciddi biri. Ciddiyetinden ötürü... Ciddiyetinden ötürü de acılarla karşılaşıyor işte.
Gülmezsen zarardasın aslında. Gülünecek en ufak şeyleri bile gözden kaçırma sakın!
Her şeyi kendi haline bırakmanın, hayatın bana cömertçe sunduğu zevk ve mutlulukların tadını telaşlanmadan çıkarmanın en iyi şey olduğu sonucuna vardım.
Çok sevdiğimiz bir varlığa, hiçbir karşılık beklemeden en değerli şeyimizi verirsek, işte dünya o zaman güzel olur.
Hayatımın en mutlu ânıymış, bilmiyordum. Bilseydim, bu mutluluğu koruyabilir, her şey de bambaşka gelişebilir miydi? Evet, bunun hayatımın en mutlu ânı olduğunu anlayabilseydim, asla kaçırmazdım o mutluluğu.
Etrafa kırıldığım zaman beni sen teselli edeceksin, işte o zaman ben her şeyi unutarak senin boynuna sarılacağım.
Herhalde bu kadar sıkıntının bir hayırlı sonu olacak.
İnsan alıştığı, güzel bulduğu, kendine yakın bulduğu yerlerden ayrılırken sanki vücudunun bir kısmını orada bırakıyormuş gibi üzülür.
Sen bu karanlık ömrümün içine bir sevinç ışığı gibi, kurumaya yüz tutan ekinlere can veren bir nisan yağmuru gibi birdenbire geldin.