İnsan eksikliğini tamamlayacak yolculuğa düşer. Bu andan itibaren toplumsalın dilinde, kültürün hizmetinde, içinde eksikliğin melankolisi, cennetten kovulmasına sebep bildiklerini unutma telaşını koşar
İnsan kendi ürettiği kültür ortamına rasyonel prangalarla mahküm olur.
Ruh artık Platon ya da ilk Hıristiyanlardaki gibi bedenin mahkûmu değildir, fakat bedenin gardiyanı haline gelir.
Okur Takip Önerileri
Anlamsızlığın, varoluşsal boşluğunda kendi anlamını yaratır.
Belki de... belki de kendi
varoluşunuzu bozguncu, asosyal olarak değerlendiriyorsunuz.
Ne diyordum, doğa beni oldukça berrak bir bilinçle donattığından, bilinçli bir anarşist olmuştum
Yalnızca öldürüleceği zaman çıkacağı kümesin içinde horoz, özgürlük türküleri söyler, çünkü ona iki tünek vermişlerdir.
Çürüyen benliğimizden çıkan ham hayaller en azından karanlığımızda parlar.
Mesih'in son çığlığı:Tanrım,Tanrım,neden beni terk ettin?"
Umutsuzluğun dokumacıları olarak sadece kefen örelim.
Bazen kendimi tanımıyorum,bu yüzden kendime dışlanmış oldum ve böylece tamamen sanatsal açıdan kendi bilincimi yitirdim. Bu hakikatsizliğin arkasındaki ben kimim? Bilmiyorum.
Tutunamayanları okuduğu için tutunamayan olmayacağını
sanan ahmak
Minör hayatların majör depresyonu,
Kelimelerin tadına bakıyorum
Zehrinden korktuğum acı kelimeler yutuyorum yanlışlıkla.
Ama umutsuz bir vakaydı o: Bitmiş bir davanın yanlış bir çözümünü,satıldığı köşede boş yer arıyordu.
Sayfa 132Kitabı okudu
