Hayat hiç bir şey için geç değildir..
İnanırım ki hiç kimse hayatımıza sebepsiz yere dahil olmuyor.. Mutlaka bir amaca hizmet için misafir oluyorlar hayatımıza. Öte yandan yaşadığımız acı, mutluluk hastalık vs. hepsinin kendimizi bulma yolunda birer kilometre taşı olduğuna şahit oldum bunca zamandır kendimce..
İşte şimdi de yine kendi yaşadığı hayatındaki kendi deneyimlerini yazan daha doğrusu sohbet edermiş gibi konuşan değerli yazarımız 
Özgür Baykut ve kitabı ile karşılaştım kendi yolumda düşe kalka ilerlerken tam da bazı sorularıma cevap ararken..
Adı üzerinde.. "Ben'e" Yolculuk kitabında yazarımız hayat denilen şu kaosun içinde pek çoğumuzun az çok yaşadığı dibe vuruşları tökezlenip düşüşleri yaşamasına ama yılmadan usanmadan tekrar tekrar küllerinden yeniden doğuşlara şahit oldum kitapta..
Bir Kızılderili atasözü der ki;
Benim hayatımı yargılamadan önce, benim ayakkabılarımı giy ve benim geçtiğim yollardan,sokaklardan, dağ ve ovalardan geç.
Hüznü acıyı ve neşeyi tat.
Benim geçtiğim senelerden geç, benim takıldığım taşlara takıl.
Yeniden ayağa kalk ve aynı yolu tekrar git, benim gittiğim gibi. Ancak ondan sonra, beni yargılayabilirsin..
O kadar çok kendimi bulduğum, altını çizdiğim, notlar aldığım bölümler var ki kitapta anlatmakla bitmez.. Kesinlikle okumanızı tavsiye ettiğim yaşanmış ve yaşanmakta olan bir kendine yolculuk kitabı bu..
İnsan olmak, düştüğü yerden kalkmak, Simurg misali yeniden küllerinden doğmak isteyenlere yazılmış kitap için ve hayatıma dokunduğunuz için teşekkürler Özgür Baykut
Hayat hiç bir şey için geç değildir...
