Rotasız yolcu
Yarına dair hayallerimi ve umudumu anılarıma gömüyor,
Sensizliğin sessizliğinde
Sessiz çığlıklarımı duymazdan geliyorum
Gecenin gündüzü takıp edisi gibi.
Mevsimlerin birbirinikovalaması gibi
sıradanlaşıyorum.
Tıpkı olmasayd hahayatın olmayacağı su misali
Ayaklarının altından akıp gidiyorum
Limansız rotasız okyanustaki dalgalara kafa tutan,
Dümensiz serseri bir gemiyim.
Ne yolcusu ne de gideceği limanı olan
Serseri bir gemiyim yükü hasret yakıtı gözyaşı olan.
" Sanki ben güzel bir gün düşlememişim, yeryüzünün gelmiş geçmiş bütün özlemlerinden yüklendiğim bir cesaret,bir olgunluk,bir vurdumduymazlıkla dünyayı söndürmeye yeltenmemişim, köprülere diş bilememeşim, saçlarından sürüklenerek sorgu sandalyelerine oturtulmamışım, terli gövdesiyle herkese adil bir yorgunluk dağıtan geceye dişlerimi, tırnaklarımı kaptırmamışım gibi sıradanlaşıyorum.Ne tuhaf.
Yarına dair hayallerimi ve umudumu anılarıma gömüyor, Sensizliğin sessizliğinde,
Sessiz çığlıklarımı duymazdan geliyorum.
Gecenin gündüzü takip edişi gibi, Mevsimlerin birbirini kovalaması gibi sıradanlaşıyorum.
Tıpkı olmasaydı hayatın olmayacağı su misali,
Ayaklarının altından akıp gidiyorum.
Limansız rotasız okyanustaki dalgalara kafa tutan,
Dümensiz serseri bir gemiyim,
Ne yolcusu ne de gideceği limanı olan.
Serseri bir gemiyim yükü hasret yakıtı gözyaşı olan.
//fvzbzkrt 220721//
Dümensiz
Yarına dair hayallerimi ve umudumu anılarıma gömüyor,
Sensizliğin sessizliğinde,
Sessiz çığlıklarımı duymazdan geliyorum.
Gecenin gündüzü takip edişi gibi,
Mevsimlerin birbirini kovalaması gibi sıradanlaşıyorum.
Tıpkı olmasaydı hayatın olmayacağı su misali
Ayaklarının altından akıp gidiyorum.
Limansız rotasız okyanustaki dalgalara kafa tutan,
Dümensiz serseri bir gemiyim,
Ne yolcusu ne de gideceği limanı olan.
Serseri bi gemiyim yükü hasret yakıtı gözyaşı olan.
//Sahipsiz Sözler/ Fevzi BOZKURT//
Ben bile bazen, her şeye sahipler, neden mutlu olamıyorlar diyecek kadar sıradanlaşıyorum. Mutluluk sanki karar verilerek oluşan bir şey...
Sayfa 54Kitabı okudu
Ben bile
bazen, her şeye sahipler, neden mutlu olamıyorlar diyecek
kadar sıradanlaşıyorum. Mutluluk sanki karar verilerek oluşan bir şey...
Bazen konuşmadan, ifade etmeden, düşüncelerini, duygularını anlatabilme sanatı gerekir insan için. Bu sanat marifet ve beceri gerektirir. Buna ulaşamayan insan ise, susmayı erdemlik sayar. Oysa susmak köleleşmeyi de barındırır kendi içinde. Ben de bir anlamda kendi duygularımın kölesi olmuşum. Duygularım beni istediği yöne sürüyor. Çektiğim acılara sessiz kalmayı beceri bellemişim. İsyan duygularım giderek köreliyor. Sıradanlaşıyorum.
-H. H-
Ne olduğumu bende bilmiyorum.Ama çok şey olduğumu biliyorum.Dağılıyorum, parçalanıyorum,hayata tutunuyorum,sıradanlaşıyorum.
Sayfa 134
