Hayat sadece geriye doğru anlaşılabilir,
İleriye doğru yaşanmak zorundadır .
Soren Kierkegaard
Xwedê û wext xelet hatiye xetimkirin
Fermo janya êdî tu dikarî xwe bikujî!
Bir sözcüğün son harfi olmaya
Gücü yetenin
Ve bir tutam ıslak yahut terli saçı
Avucunda tutanın
Ayak uçları en ıssız ormanların derinliğinde çıplak gezenin
Henüz kalkmamış tabutunda sıcak bir güneş parıltısı özlemi çekenindir
Gözlerin
Yolun başında olan ruh sevgisini dünya üzerindeki tek bir noktaya sabitlemiştir; güçlü insan sevgisini her yere yaymıştır; mükemmel insan ise sevgisini söndürmüştür.
St. Victorlu Hugo
Akşamın bir kokusu vardır, bilirsiniz
Yanık plastik ve kuru öksürük gibi
Bir banliyöden yalın ayak
Uzaklara düşmüş bir gölge
Kentten dönüşlerde son sokak lambasının altından uzar hüzünle bekleyen pencereye
İsli bir ses koşar avluya
Sarılmak için yorgun adımlara
Kulakta cırcır böceklerinin sesiyle
Bir kent uyur , göğe adımını atar ilk rüyalar
Sensizlik ikliminde
Bahar kesin bir bitmişlikle
Nerede başlayacağını bilmez
Kör bir at olur, koşar açmadan çiçekleri
Beyaz boşluğa dolar
"Her gün her şeyin katlanarak birbirinin yerini aldığı bu yerde duyguya yer yok. Sadece ve sadece kendiliğe yer var. Koskoca hikayelerin saniyelik görüntülere yenik düştüğü bu dünyayı reddediyorum. Çağ benim çağım degil." diyordu...
Selfieler, boş kendiliği kısa süreliğine gizleyen pürüzsüz yüzeylerdir. Ancak ters çevrildiğinde, kanayan yaralı sırtlarla karşılaşılır. Yaralar, selfielerin arka yüzleridir.
Selfieler, boş biçimler içindeki kendiliktir. Selfie bağımlılığı boşluk hissini keskinleştirir. Buna öz sevgi değil, narsist öz referans yol açar. Selfieler boşalmış, güvensizleşmiş bir benliğin güzel, pürüzsüz yüzeyleridir.
Bünyeyi hasta eden şey, mahrumiyet ve yasaklama değil, aşırı iletişim ve aşırı tüketim; bastırma ve olumsuzlama değil, her şeye izin verme ve her şeyi olumlamadır.