Bazı âlimler, insan vücûdundaki cismânî varlıklarla kâinâttaki varlık ve hadiseler arasında bir irtibat kurarlar. Kemikleri dağlara, kılları nebatâta, damarlan nehirlere, nefes almayı rüzgarlara, konuşmayı gök gürültüsüne... benzetirler. Yani kainatın küçültülmüş şekli olan insanda bir bakıma kâinâttan esinti ve izler bulunmaktadır.