Dünyada insan sayısı kadar dünya var. Kimse kimseyle aynı dünyada yaşamıyor.
Sayfa 58Kitabı okudu
Sen şimdi dalgınlığına kaç, mürekkep başlığı gibi…
Kalbindeki o eski sevdaları bir gölge gibi kullan.
Çırpınan sevgini korumak için durmadan yüz değiştir,
ama unutamazsın yüzünü…
Yüzün ki, senin rakibin…
Yüzün ki, kalbimi hiç saklayamaz…
Yüzün ki, aşkına rakip…
Sayfa 26 - TEKİN YAYINEVİKitabı okudu
Düşüyordu o... O bu düşüşten, kim bilir, bir gün
kendini kurtararak çıkardı ... Ama bir şeyden emindim; o güvenlik duygusu ve hep sevilme ihtiyacı yüzünden, ne ben, ne de o, bencil ve kötücü hırsları için onun kimsesiz sevgisini kullanan adam, kurtaramayacaktık kendimizi bu
uçurumdan... Ama bunları düşünecek halde değildim o an.. Kesik kesik ağlıyordum... Önce ona, sonra gecikmiş bütün pişmanlıklarıma ve bu hayatta içimdeki sevgiyi bile koruyamayan o zavallı doğrularıma, o hiçbir işe yaramayan iyiliklerime... Hatta sevgiye değil, sadece kendi çıkarlarına ve hazlarına düşkün, bu yüzden kazandıkça hep kaybetmeye mahkûm , o kötü adamlara..
Ve sonra, hepimiz için ağlamaya başladım birden..
Kesik kesik... Tipkl, ömrümüz gibi..
Sayfa 25 - TEKİN YAYINEVİKitabı okudu
"Beni kimseye bırakma, ne olur, biraz daha sende kalayım! "
Sayfa 24 - TEKİN YAYINEVİKitabı okudu
Kör erkekler ülkesinde, tek gözlü bir kraldı o...
Sayfa 22 - TEKİN YAYINEVİKitabı okudu
Onun bir ruhu vardı ve onu kurtarması gerekiyordu.
Sayfa 21 - TEKİN YAYINEVİKitabı okudu
Öptüğüm o hüzünlü teni hayatımı doğruluyordu. Tanıdıktı, kırılgan bedeni, istediğim gibi sevişebilirdim onunla. Ruhumun derinlerinde gizlice yaktığım bir ateş gibiydi tanıdık gizemi. Sanki ben, yukarda yazarak ve yaratarak ne kadar savaşırsam, așağıda onun bedenini o denli hak ediyor gibiydim. Bana sunduğu o koşulsuz güzelliği, bu hayatta yitirdiklerimin bedeli gibiydi sanki.
Sayfa 20 - TEKİN YAYINEVİKitabı okudu
Giz doluydu gözleri. Göründüğünden çok fazlaydı. Ama yine de bilirdim ki düşündüğümden çok ileri gidemezdi gözleri.
Sayfa 16 - TEKİN YAYINEVİKitabı okudu
Islaktı, sokaklar... Karanlıktı... Kış, ömrümüz gibiydi.. Sonbahar gelirdi ansızın. Baharda savrulurduk. Yaz gelince yalnızlıktan içimiz üşürdü.
Sayfa 15 - TEKİN YAYINEVİKitabı okudu
Hayat dediğin nedir ki? Onu hayat yapan bizim korkularımız , bizim özlemlerimiz, tutkularımız… Yaşamak bir ödül olmalıydı, yeryüzüne tapmalıydık.. Ama beni sana, seni bana bağlayan her şey, artık belki de sadece şunu anlatıyor: Ne zamandır yaşamak bir suç ?!
Biliyorum, kendimide seni de mahvediyorum; kendimde umutlarımı tüketiyorum... Ama ne zamandır, sevmek bir suç, varlığımız...
Bunu, belki de artık sadece ikimiz biliyoruz...
Sayfa 14 - TEKİN YAYINEVİKitabı okudu
Evet, yalnızım.
Çünkü ne zaman aşkla büyülensem, o çok eski korkum bana yaralı kendimi hatırlattı… Ne zaman aşkla büyülensem, aynı anda ayrılığın o korkunç hüznü kalbimi yaraladı…
Sayfa 13 - TEKİN YAYINEVİKitabı okudu
Bu yüzden yıllardır kötü seviyorum kendimi. Sevgi deyince, ölüm aklıma geliyor hemen, yenilgi, yıkım... Elime sahipsiz bir bıçak tutuşturmuşlar, bir de o korkunç gürültülerini, en çok da dinmez nefretlerini... Kırılmış aynamda çaresizce yüzümü ve yüzünü ararken düştüğüm her boşlukta elime tutuşturduktarı o bıçağa, sen de sarıl istiyorum;
birlikte biçaklayalım istiyorum kendimi.. Öyle küçümsemişim ki kendimi, beni benden kurtarmak için her çırpınışında bir tek sana kusuyorum, o korkak öfkemi... Kazandığım her başarıda, canımı yakmak istiyorum bu yüzden.
Ruhumun çektikleri az gelmiş gibi, ellerimi parçalıyorum duvarlarda, yüzümü dağıtıyorum, kanayan aynalarda...
Sayfa 13 - TEKİN YAYINEVİKitabı okudu
Yaşayacak yer bırakmadılar bana. Kentler onlarındı. Köyleri özledim bu yüzden, kıyı kasabalarını, ormanlardaki sarı, sıcak pencereleri.. Ama kentlerinde dışında nereye sığınsam, sığınsam, içime biraktıkları o korkunç gürültülerinden, o kışkırtıcı armağanlarından, sahipsiz bıraktıkları o binlerce kimsesiz yüzün haykırışından kurtulamadım. O binlerce
kimsesiz yüzün içinde, bir türlü kendi yüzümü bulamadım.
Senin o kutsal yüzünü.
Sayfa 12 - TEKİN YAYINEVİKitabı okudu
İyiliklerim bile güçsüzlüğümdendi... Güçsüzlüğümdendi, beni daha çok kırmasınlar diye kendimi adadım, olmadık insanlara.
Sayfa 12 - TEKİN YAYINEVİKitabı okudu