Dünya soğur, akşam serinlerken,
Benim sensiz sevinecek bir şeyim yok.
Kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim,
Ve işte en geniş cümlem:
İçimi açtım sana.
İçini açmak için.
Sayfa 27
Bu taşlarla bu kuşlarla bekledim, bu sırlarla bu yılları
Bir mucizeyi gösterecektin bana, atladığım satırları
Kaşlarımın yokuşunda gün akşam oldu hani
Ne bir mucize gördüm ne işe yarıyor kaldırım taşları.
MIH II
Kalbimin günbatısı,bu buz kesiği
bendeki lal,bu bendeki mıh,
söktüm senindir,sana bağışladım
ağaran saçımı, senindir, al
Sayfa 35Kitabı okudu
Yağmurda karda doluda iki kere sev beni
Altüst edilmiş cümleyim ben senin elinde.
Sayfa 56Kitabı okudu
Sen benim neşe boncuğumdun
Koptu incecik ipin dağıldın ellerimde.
Sayfa 48Kitabı okudu
Benim yaşım
O'ndan uzaklığımla ölçülür
B'enim sabitim O'dur.
Ben geldim
Senden geldim
Sana geldim
Sen O'ysan eğer.
Sayfa 29Kitabı okudu
Dünya soğur, akşam serinlerken,
Benim sensiz sevincek bir şeyim yok.
Kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim.
Ve işte en gümüş cümlem.
İçimi açtım sana,
İçini açmak için.
Sayfa 27Kitabı okudu
Hayat dediğim yer bir tuz zerresi
Kirpiklerimde kırılan ses tuzun sesi
Tuz bastım kalbime sakladım seni
Yürüdüğüm ömrüm değil,
Keskin bir tuz hikayesi.
Sayfa 22Kitabı okudu
Dünyaya tortullar tabakalar yarlar gerektir.
İçerde çok yanmışa dışarda karlar gerektir.
Sayfa 11
Kış
Biriken ne varsa sözler arkada kalmış,
O çok sevdiğin dünyanın katı huyu,
Şimdi ne yana dönsen buz tutmuş
kanatların, gövdende onca diken.
Yolları kar kaplamış, donmuş göl,
ne sen bir yere varırsın artık ne seni
bekleyen tren.
De ki, kışta gün boyunca kar yüklü
Sakız beyazı, eve dönemeyen bir ağaçsın
Bu katılık dünyaya can gibiyken.
Sayfa 23
Kalbin ışımıştı yıllarca birinde,
birinde kış durmuştu ince ince.
Unutmazsın unutmak istesen de,
dal aşağı doğru çataldır artık.
Sayfa 25
Mimber
Dünyanın acısı benden yırtılmış,
Onca kesik yol içimde, onca harita.
Ağrıyla soğukla sustum, dönülmezdi
Dönülmez, üstüm başım buz iğnesi.
Parça parça neye benzedim bilemem
Kuzeyden bir kurt kaldı içimde,
sesi sularla sisli.
Sararan yaprağın zehri benmişim,
Ve meğer buzulun orijini
Düz yolları, yokuşları, ışıklı şehirleri
Ne çok isimle çağırdım ne çok şeyi!
İnceciğim. Kırığım. Anla…
Bu yüksekten bir düzlüğe indir beni.
Sayfa 33
Zaman sıkıntılılar için hiç geçmeyen şeydir.
Sayfa 39