Koca Sevimli Dev
Babam, sizin eğitim görmüş dediğiniz adamlardan değildi.
Hayatında yirmi kitap okuduğundan bile şüphe ederim.
Ama harika bir masal anlatıcısıydı. Her gece, bana bir uyku masalı uydururdu
ve en güzelleri de diziye dönüşen ve geceler boyu sürenlerdi.
Bunlardan biri, hiç kuşkusuz en azından elli gece sürmüştü,
“Koca Sevimli Dev” ya da
Sayfa 19 - Can Çocuk - Çağdaş Dünya EdebiyatıKitabı okuyacak
Bu aşkın adresi bir çıkmaz sokak
Tek kalan umudum sokak lambası !!!
Bardağıma şarap koyup balkona çıktım,salıncaklı koltuğa oturup bir sigara yaktım.Çabuk karardı ortalık.İki ev aşağıda bir anne balkona çıkıp çocuklarını içeri çağırdı.Aniden köşedeki sokak lambası yandı,köpeğin teki ışığın altında eve doğru gitti telaşla.Karşı pencerelerde televizyonların beyaz gözleri belirdi;kovboylar takipte,silahlar patlıyor San Elmo alacasında.Yalnız bir kasaba.Bütün vadi kasabaları böyleydi:umutsuz,gizemli bir şekilde kalıcı olmayan,hapsolmuş hayatlar;küçük tel örgülerin ve derme çatma kireç sıvalı duvarların ardına tıkılmış,karanlığa karşı barikat kurmuş,bekleyen insanlar.İleri geri salınırken kemiklerime sızan hüznü hissettim,insanoğlu için;yaşlanan,sürelerinin dolmasını bekleyen annemle babamın evindeki yalnızlığın acısını.
Karahindiba Edebiyat Dergisi
Celal Bey, okuyunuz.
Bana sesinizi bağışlayan şiirleri. Geçen akşam sizi bir kitabın ortasında ağlarken yakaladım. “Bizi anlatmıyorlar.” Dediniz. Sakallarınıza dokunmak istedim, sizin sakalınızın her bir teli bile şiirdir, üzülmeyiniz demek istedim. Aramızdaki uçurumlardan korkup, “Başka bir kitap okuyunuz.” demekle yetindim, affediniz. Siz en
