Pusula her zaman gerçeğin peşinde.
Yeryüzünün neresinde olursa olsun, her zaman aynı yönü işaret ediyor. İstanbul’da, Karadeniz’de, Ege’de ve işte şimdi kıyılarında volta attığımız Kuzey Afrika’da da, pusulanın o küçük iğnesi hep o yönün peşinde. Ne kadar dönerse dönsün, ne kadar savrulursa savrulsun ibre yine dönüp dolaşıp aynı istikamete işaret
İbn Arabiye göre Tanrı dediğimiz şey üstün ve yüce, her şeyden ayrı bir varlık değil.Tam tersine, Tanrı varlığın kendisi. Varlık onun bir sureti, suret ise varlığın insan tarafından varlıklandırılmasıdır. Bu yüzden Tanrı nedir diye sormak saçmalıktır. Tanrı, kalp atışındadır, alıp verilen nefestedir
Sayfa 295Kitabı okudu
Bir geminin yelkenleri ve bir kitabın sayfaları akıllı bir insanı istediği yere götürür.
Aslında kitapların sayfaları da yelkenler gibi bembeyazdır, boştur. Onu anlamlı kılan, insanın aklıdır.
O Hz.İbrahim ki,babası bir Tanrı tüccarı! Putperestin de ötesinde,putları yapıp satan bir iş adamı! O hikayeyi bilirsin,babası bir gün İbrahim'e dükkanı bırakmış,malları göz kulak ol,demiş.Günün sonunda adam dükkana gelmiş bir de bakmış ki putların hepsi de paramparça.Bir tek en büyük tahtadan olan tek parça. İbrahim'e sormuş,'Oğlum ne yaptın putlara!?' 'Ben bir şey yapmadım,' demiş İbrahim, 'Şu en büyük olan Tanrı diğer hepsini öldürdü. Babası daha da kızmış, 'Yahu o sadece bir tahta! Diğerlerini nasıl öldürür!' 'Aha! ' demiş İbrahim, 'İşte kendin itiraf ettin baba;tahtadan ya da taştan nasıl Tanrı olur!?'
Sayfa 413Kitabı okudu
Yanan bir kağıdı bir su söndürür, yanan bir bedene bir merhem fayda eder. Peki ya yanan bir ruha ne iyi gelir?
Sayfa 563Kitabı okudu
