…
Ateş etmeyin diyorum
Bir diyeceğim var
Gözlerimi bağlamayın
Son defa görmek istiyorum insanı
Göğü, güneşi, denizleri
Ve bu son ölümün olsun diyorum
Bir daha öldürmeyin beni.
Kibritim ıslak
Sigaram yanmıyor
Ne olur bir ateş verin
Bu ilk aldanışım değil
Bu ilk sönüşü değil umutlarımın
Ben bu denizin son kıyısıyım.
Bir cam kırıldı uzakta
Ta uzakta, içimde bir cam kırıldı
Bütün şiirlerim anlamsız şimdi
Resimler renksiz, şarkılar ruhsuz
Hiç bir şey artık avutamaz beni
Bakın, bir çağ devriliyor içimde sersefil
Son şair de kırdı son kalemini
kibritim ıslak
sigaram yanmıyor
ne olur ateş verin
bu ilk aldanışım değil
bu ilk sönüşü degil umutlarımın
ben bu denizin son kıyısıyım
bir cam kırıldı uzakta
ta uzakta, icimde bir cam kırıldı
bütün şiirler anlamsız şimdi
resimler renksiz, şarkılar ruhsuz
hiçbir şey artık avutamaz beni
bakın, bir çağ devriliyor içimde sersefil
son şair de kırdı son kalemini
Sayfa 171Kitabı okudu
“Ölmek üzereyim, daha da beteri, sigaram kalmadı."
Sayfa 34 - Yapı Kredi Yayınları, Çeviren: Tomris Uyar, Kitabın Özgün Adı: The Last Testament of Oscar WildeKitabı okudu
YAZMAK İÇİN
Bu akşam ben
Yazmak için yazacağım sadece
İyi insanlardan biri olduğum için
Ya da bir amaç uğruna değil
Siyah, beyaz, alev rengi
Ya da içimden geldiği gibi değil
Günahlarımdan kurtulmak
Geçmişi unutmak için hiç değil
Hayır hayır yalnız değildim ben. Kitaplarım vardı mesala her gün yanımda taşınan, içinde çiçek kurutulan. Tabakam vardı altı yıllık , sekiz yıllık bir çanta .Yalnız değildim kesinlikle sigaram vardı ya, yirmimden sonra tanıştığım her sabah erkenden başladığım gecenin son anına kadar benle yanan hani yüce dağlar dumansız olmazdı ya. Sözlerim vardı birde şarkılarım vardı bitmek bilmeyen sade sözsüz şarkılarım , hayellerim vardı, çayım , kahvenin yanında sodam , sesiz yürüyüşlerim caddeler boyu dağ boyu, birde içten içe yiyen bir ben vardı bu dünyada…
YAŞLANMANIN DERECESİ
Çıkışı fenaydı karın, soğuğun,
Fermanı fenaydı sokakta yalnız adımların.
Evime hemen varmalıydım,
Sigaram da kalmadı.
Of donuyorum birkaç dakika daha,
Aklım dondu, fikirlerim öldü.
Hanım birkaç sene evvel göçtü,
Eylülde dökülen yapraksın belki
Denizin dibinde bir kum tanesi
Kim bilir belkide Filistin de katledilen çocuğun son nefesi
Yada kalbi zorlayan bir vedasın sevda ertesi
Yırtılmış gülümsemeleri içimdeki çocuğun bir bayram arefesi
Ne kızabilmiş sana,nede kırılmış
Lakin uzak bir sefere göndermiş gülüşünün sadeliğini
Başıboş bir yaşamak düşmüş ellerimize
Ezgiler titriyor ayazında yokluğunun
Ellerim tutmuyor
Öyle bi kaç şiir işte düşüyor satırlara
Sigaram son nefeste
Çay üşüyor bardakta
Bide sen yoksun ...