Kim olduğumu bilsem,
Tanışalım, konuşalım, sevişelim derdim
Kim olduğumu bilsem,
Adını öğrenirdim mesela
Kim olduğumu bilsem,
Bir yaprak gibi rüzgara bırakır,
Bahçene düşerdim.
"Canım Kızım sana mektup yazacağım. Çünkü artık başka bir şey yazamadım. Bu konuda pek de dertli değilim doğrusunu istersen. Sen bana belki bugüne kadar yazdığımdan başka türlü bir yazı yazmayı öğretirsin. Kendimi bir sonbahar ağacı gibi hissediyorum. Mutlu bir sonbahar ağacıyım ben. Yere düşen yapraklarımı eğilip topluyorum. Saçıma tutuyorum. Bakın yakışmış mı diye soruyorum. Sonra yaprakları havaya savuruyorum. Ben iki kişilik bir kabilenin me isimli kölesiyim. Çünkü sen acıktığında me diye ağlıyorsun ve bu ismimi seviyorum reis!
Canım kızım cehaletimden şair oldum…
Annesizlikten.
Sen sakın şair olma!"